Strandapósturinn - 01.06.2006, Qupperneq 118

Torfi Þ. Guðmundsson frá Ófeigsfirði:
Hvalveiðar í Ófeigsfirði
Þetta er ritað á jólum 2004 eftir frásögn Elínar E. Guð munds-
dóttur frá Ófeigsfirði en hún var tíu ára gömul þegar umræddur
atburður átti sér stað.
Það mun hafa verið eftir miðjan ágúst 1929 að fregnir bár-
ust af hvalavöðu á Ófeigsfjarðarflóa. Fyrst sást til vöðunnar úti
af Höfð inu upp úr hádegi og hélt heimafólk fyrst að um væri
að ræða einhvers konar dufl en eftir að hafa kannað fyrirbærið
frekar í kíki varð ljóst að um hvali var að ræða.
Á þessum tíma voru ekki fullar frystikistur af mat á hverjum
bæ eins og nú tíðkast heldur var hvert tækifæri nýtt til að afla
matar eða réttara sagt nýmetis til tilbreytingar frá saltfisknum,
saltkjötinu og súrmatnum.
Fátt var af karlmönnum í Ófeigsfirði því Pétur og synir hans
Guðmundur og Ketill stunduðu róðra frá Norðurfirði og voru á
sjó þennan dag. Þegar heimafólk áttaði sig á því hvað um var að
vera voru tveir unglingspiltar Ingólfur Pétursson og Þormóður
Torfason sendir fram í sveit að sækja aðstoð. Bændur og búal-
ið frá nærligjandi bæjum dreif að á bátum með tiltæk vopn,
aðallega ljái og ef til vill hafa verið enn til lensur frá tímum
hákarla veiðanna.
Guðjón Guðmundsson á Eyri, síðar landsfrægur hreppstjóri,
átti þá vélbát er Ebbi hét sem hann kom á. Þarna voru líka Guð-
mundur Jónsson og Indriði sonur hans frá Munaðarnesi á ára-
bát, Agnar Jónsson og Guðmundur Guðmundsson frá Melum,
Jón Guðmundsson og Guðjón Jónsson frá Seljanesi á árabát og
Jón Valgeirsson í Ingólfsfirði á árabát. Ef til vill hafa verið fleiri
en getið er hér. Vafalaust hafa bátarnir í Ófeigsfirði Mjóni og
Heppinn verið notaðir líka. Það hefur verið orðið áliðið dags
þegar eftirreksturinn hófst.
Guðjón á Eyri sigldi á Ebba fram og til baka fyrir framan vöð-
116