Strandapósturinn - 01.06.2006, Side 119

una í þeim tilgangi að reka hana á land. Jón á Seljanesi, bróðir
Guðjóns, og Guðjón á Seljanesi voru á litlum árabát og í ákafan-
um varð það óhapp að Ebbi sigldi á árabát þeirra Seljanesbænda
og brotnaði hann og sökk. Þeir Jón og Guðjón náðu í reipisenda
sem lá út úr Ebba og björguðust þar um borð. Elínu er minn-
isstætt að þegar skipverjar á Ebba settu olíu í sjóinn þustu hval-
irnir, sem munu hafa verið marsvín, að landi.
Það var komið framundir kvöld og myrkur að skella á þegar
hvalavaðan var loks rekin upp á Ófeigsfjarðarsand. Mikill atgang-
ur var við að aflífa dýrin og voru þau skorin undir bægslin. Var
Jón í Ingólfsfirði talinn standa sig sérlega vel við skurðinn. Dýrin
lágu eftir öllum sandinum frá lendingu og út í Krók. Daginn eft-
ir var hafist handa við að skera kjötið af dýrunum og hefur það
tekið allt að viku að ljúka því verki. Kjötið var saltað til að geyma
það en sumt var soðið nýtt í stóru sláturpottunum úti í smiðju og
sett í súr. Síðar var saltaða kjötið útvatnað og soðið og sett í súr.
Var súr hvalur á borðum í nokkur ár þar á eftir.
117
Torfi Þ. Guðmundsson og Elín E. Guðmundsdóttir.