Strandapósturinn


Strandapósturinn - 01.06.2006, Side 128

Strandapósturinn - 01.06.2006, Side 128
nokkra átt, engir bílar komnir í landið, eða dráttar vélar, engir vélbátar í byggðarlaginu, ekkert tól eða tæki til að lappa upp á? Indriði kvaðst hafa verið jafnundrandi á þessu og aðrir, en hafði þá einu skýringu, að um þetta leyti hafi fyrstu búvélarn- ar, skilvindurnar, verið að koma í landið. Þær þurftu stundum viðgerðar við, en Sigmundur, þó að laghentur væri, gat ekkert gert verk færalaus. Og þessi gullsmiður, Pétur Sveinsson, sem hafði kennt honum fyrir sunnan, pantaði fyrir hann rennibekk frá Þýskalandi. Á honum er plata sem á stendur meðal annars: CARL BAUER MÜNCHEN. Þessi skilvinduskýring er svo sem ekkert ósennileg. Stranda- menn voru fljótir að átta sig á gagnsemi skilvindunnar. Á þessum tíma, eins og öllum öðrum tímum, var mjólkin ekki minnsta málið til sveita. Komnar voru skilvindur á næstum hvern bæ. Heimildir eru ekki fyrir hendi um Bitruna, en svo segir í bókinni Bræður af Ströndum á bls. 202 í bréfi Halldórs Jónssonar í Miðdalsgröf 10. jan. 1903 til Níelsar bróður hans: Nú eru komnar skilvindur á alla bæi hér í sveit nema Tungugröf og í Arnkötludal og í Kollafirði nema í Hlíð, Miðhúsum og Hamri. Rennibekkurinn var keyptur árið 1909. Hann kostaði 900 krónur. Það er hægt að gera ýmsar athuganir (sumar fyrir æskufólk, aðrar fyrir aldursforseta) til að átta sig á raunverulegu verði gripsins. Er þá fyrst til að taka, að nú á dögum kostar 1 stk. pizza með 2 áleggstegundum kr. 1.100. Sama árið og bekkur- inn var keyptur, 1909, greiddu kaupfélagið og Riis-verslun á Hólmavík 3 aura fyrir kílóið af flöttum fiski upp úr veiðiskipi á Smáhömrum (fiskurinn var þá lagður inn flattur). Fyrir renni- bekkinn hefði þá þurft að greiða 30 tonn af flöttum fiski, eða kringum 60 tonn af honum með haus og hala. Þá má nefna að 5 árum seinna, 1914, keypti Sigmundur sjálfur bújörð. Hún kost- aði 1800 krónur, eða tvöfalt verð bekkjarins! Það þarf því engan að undra, að sýsluábyrgð þurfti til kaup- anna á rennibekknum. Ekki veit Indriði hvar lánið fékkst, hver heimtaði ábyrgðina, eða hvaðan peningarnir komu: „Kannski hefur afi gamli (Lýður Jónsson) lumað á einhverjum aurum og 126
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163

x

Strandapósturinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.