Sjálfsbjörg - 01.07.1978, Side 23

HULDA STEINSDÓTTIR:
ÓÐUR LÍFSINS
HULDA STEINSDÓTTIR
Hann situr við lágan baðstofugluggann,
og horfir á eftir nokkrum mönnum, sem
rölta niður traðirnar. Þeir fremstu bera
svarta kistu, sem hefur að geyma jarð-
neskar leifar móður hans. Hún verður til
moldar borin í Staðar-kirkjugarði í dag.
En hvers vegna situr hann hér? Hvers
vegna er hann ekki þátttakandi í þessari
athöfn? Hann sem er einkasonurinn og
kominn langt á 15. ár. Saga hans er ekki
lengi skráð, en hefur þó að geyma svita
og tár.
þessar meinsemdir eru staðsettar í tauga-
kerfinu fer eðli bæklunarinnar. öll bæklun
er því ekki nákvæmlega eins, þó hún virð-
ist svo mörgum leikmanninum við fyrstu
sýn. Að auki liggja ekki aðeins að baki
meinsemdir í einstökum hlutum taugakerf-
isins, heldur eru þær ýmist íbreytanlegar
eða hafa tilhneigingu til þess að lagast
ögn eða það sem síður er að versna, þótt
oftast sé það mjög hægt. Allir sjúklingar
skynja að sjálfsögðu það, sem af bæklun
Hann var aðeins fjögurra ára gamall,
þegar hann fékk sinn dóm. Þá fatlaðist
hann mikið af völdum veikinda, en raun-
verulega vissi enginn, varla sjálfur lækn-
irinn, hvers konar veiki þetta var, en allir
vissu þó, að hér var eitthvað voðalegt á
ferðinni. Móður hans var ráðlagt að láta
hann liggja, og ekkert reyna á sig. Eftir
margra mánaða legu kom harla lítill bati
í ljós, og auðsætt var að veikindin höfðu
merkt sér greinilega hinn unga svein.
Upp frá því var hann þróttlítill í fótum,
svo að hann átti erfitt með að bera sig
um. Vera hans var því mest inni við, þar
sem hann dútlaði við ýmislegt í höndum,
m.a. smíðaði hann sér hækjur, til að kom-
ast betur leiðar sinnar. Hann varð snemma
læs og skrifandi, og notaði sér þá kunn-
áttu óspart, bæði sjálfum sér og öðrum
til gagns. Stundum sat hann við glugg-
ann og lét sig dreyma um, að hann svifi
um loftin blá í fylgd með fuglunum, eða
ræddi við blómin á vellinum fyrir utan.
Á bænum voru engir leikfélagar nema kisa,
enda kannski sú eina lífvera, sem nú skildi
hann.
þeirra leiðir, en þeir eiga allir rétt á því
að fá skýringu á hvers eðlis bæklunin ná-
kvæmlega er eftir staðsetningu í tauga-
kerfi og eðli meinsemdar. Þannig geta þeir
áttað sig á hvar þeir standa í lengd og
bráð, hverrar hjálpar þeir þurfa mest við
en einnig um leið hvað þeir geta vel gert
og hvað sæmilega og hvað alls ekki og
þannig tekið af því mið með tilliti til sér-
stakrar þjálfunar og Hfsins framundan í
heild.
SJÁLFSBJÖRG 21