Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1961, Blaðsíða 87

77
Fra Olafi konungi ok Sigriði d(rotningu)
195. Asta dottir Guðbrandz kvlu er att hafði Haralldr konungr
3 grenski giptiz bratt eptir dauða hans þeim manni er nefndr er Sig-
urdr syr. hann var konungr éá Hringa niki. Sigurðr konungr syr var
s(on) Halfdanar Sigurdar s(onar) hrisa. Haralldz sonar hárfagra.
6 Olafr son Haralldz konungs grenska ok Astu fæddiz vpp i bernsku
£a Hringa Riki með Sigurði konungi stivpfðdur sinvm ok Astu moþur
sinni. Þenna sama vetr for Olafr konungr Tryöva s(on) or Yikinni
9 vpp ai Hringa Riki ok bodadi kristni. Let þa skiraz Sigurðr konungr
syr ok Asta kona hans ok Olafr s(on) hennar. var hann þa þreuetr.
ok giördi Olafr konungr sialfr guþsifiar við Olaf Haralldz s(on). Var
12 þa kristnat alt Hringa Riki ok viðara vm Vpp lönd. Eptir þat for
Olafr konungr enn vt jVikína ok dualdiz til þess er hann for austr
16 eir] iam B. reiðj + niiog D2. 17 falsat hafa] falsa hana at BCb2D2. || 1 kapitel-
overskr.: skirdr ol har’ (haralldz .s. C2) C1’2, capit D2. 2 dottir Guðbrandz] gud-
brandz .d. B. konungr] + BD2. 3 grænski BC1. þeim—Sigurdr] sigurde D2.
4 Hringa] ringa BC1. Sigurðr—syr2] ok B. syr^J-i-C1’2. 5 son] sál. BC2D2.
son Halfdanar] omv. B. sigvrda (!) C2. sonar2] .s. B; + ens C1,+híns C2. 6 Olafr]
+ het D2. son]+ kongr, men understreget, C2. konungs] + B. grænzska BC1*2.
ok Astu]-f-C2;+gudbranz dottur ok D2. i bemsku]^-B; + sinne D2. 7 Hringa]
ringa BC1. konungiJ-f-BC1’2. stivpfódur] magi B. 8 vetr] + er þau ol konungr
ok sigridr hofdu fundizst um sumarít D2. konungr]-^D2. 9 Hringa] rínga BC1.
bodadi] + þar BCb2D2. skiraz] efter 10 hans D2. 10 son] sál. BC2D2. var hann]
omv. D2. þrievetr C2. 11 giordi] gerdi C2; hellt B; uæitti D2. sialfr—son] t. s.
honum til skirnar sialfr B. við—son] naffna sínum ol. haralldz sjmí ok eftir skirnn
ol. segia sumir menn at ol konungr t. son hafuí talat langt ok fagurt eyrinde ok
þat firir spat sem sidar kom fram suo mælande. Þessi suæínn ol. er nu er nyskirdr
ok æínkanliga gude gefínn synízst mer sem uera muni mikillar hamingiu ok þat
hygg ek at hínn hæsti hímna gud hafui hann ualit ok skipat bæde konung ok kenn-
anda hæilagrar truar þuiat suo segir mer hugr at hann man uerda æínualldz
konungr æzstr eftir míg yfir ollum noregi. ok sua sem uit hofum æítt nafnn suo
munu uit hafua æinn konung dom yfir þessu Riki ok su guds kristnni sem ek
grundualla her j noregi ok a þeim londum ollum sem þessum konung dome til heyra
man fram ganga med uallde ok vilia uors drottíns þuíat þessi hans þionostu madr
ok hínn agæti konungr ol. man kristna stydía ok styrkia ok stadfesta med blezsadum
bodordum síns lauardz ok lausnara. þat er ok mitt hug bod at þessi konungr þoli
margar ok myklar motgerdir af sínum v vínum ok undir monnum suo þo at þat
snuízst honum til sigrs ok sæmdar þessa hæíms en annars hæims til æilifs fagnadar
med almatkum gude. ollum monnum þeim er heyrdu þessi ord ol. konungs þottu
þau suo mikils uerd at þar firir græiddizst hugir þeirra til guds truar D2; jfr. ÓIH,
s. 73616-32. Haralldz son] frenda sínn C2. 12 alt] + folk a D2. Hringa] rínga BC1.
viðara] vidarra (!) C2, vida D2; + annarstadar C1’2. 13 enn]-^BD2. vt] aptr
130