Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1961, Blaðsíða 225

215
huart getr þu þessa e(ðr) ueítz þu með sannindum. Þat eítt s(agði)
Vlfr skal ek upp bera fyrir yðr herra. at ek hafa nöckut til míns mals.
3 konungr m(ælti). þm. skaltu greina með sannindum. hvar þetta heyrir
til. sva skal vera s(egir) Vlfr. Sa maðr er inn i Þrandheimi er Eíndriði
heitir. hann er kallaðr ilbreiðr. Eíndriði er aa vngum alldri. v kvangaðr
6 ok hefir tekit fyrir skömmu við fóþurleifð sinni. hann er rikr at
penningum. mikill maðr vexti ok friðr synum. V gerla uíta menn afl
hans ok iþrottir. hann er ór af penningum ok manna vinsælaztr. En
9 sva er mer s(agt) herra at Eindriði mvn vera maðr vskirðr. konungr
svar(aði). þat er skaði. sva vel semþvsegirframanniþessum. ef hann
skal eigi kunna skapara sinn. Nu hefir þv Vlfr sva at eins þetta vpp
12 kueþit. at þu skalt fara með menn sva marga sem þu uill. aa, fund
Eíndriða. ok leita at koma honum til mín. Vlfr svar(aði). fara mvn ek
sem þer vilit. ok ecki við fiolmenni. þviat Eindriði er þess hattar 261
15 maðr at ek man ecki kuga hann til nöckurra luta þeira er hann uíll
eigi. skulum ver vera saman .iiij. menn ok .xx. fekk Vlfr ser þa
roðrar skutu eína. for hann með sína menn þar til er hann kom nærr62v
veizstv þetta BC!>2 * * * 6 * * * * * * * 14D2. sannendum BC2, sannyndum C^D2. sagði] sál. BG‘>2;
segir D2. 1-2 sagði Vlfr] efter ek1 C1.2, 2 upp bera] omv. BC1’2. bera] + en
nedstreg, begyndelsen til f, C2. herra] med alvpru BC^+D2. ek2]+skalD2. hafa]
hafi B. 3 mælti] sál. BC1'2; sagde D2. greina] + þetta D2. sannendum BC1-2,
sannyndum D2. þetta heyrir] efter 4 til C1'2. 4 sva—Vlfr] vlfr segir at suo skal
vera D2. skal] rettetfra seger C2. segir] sál. BC1’2. 4-5 Eíndriði heitir] omv.
C1’2. Eíndriði—ilbreiðr] hæitir endride (altid sál.) ilbreidr. asbíamnar son hræidars
sonar. en þeir voru brædr asbeornn ok endride fadir styrkars a gímsum D2. 5 hann
er]+B. ilbreiðr] ilbredr C2; +hann B. alldri]+ok BC1’2. o kvongadr C2D2.
6 tekit] efter litlv, se herefter, B. fyrir] rettet fra við A. skómmu] litlv BC1’2.
hann erJ+BC1’2. er] rettetfra var A. 7 pengum B, penfngum CCD2, penimgvm
(!) C2. ok—synum]+B. vgiorlla B, ogiorla C1’2, ogeorlla D2. uíta] vítu D2.
menn] + vexti, men understreget, C2. 8 ok iþrottir]+B. idrotter C2. er] +
fridr madr sionvm B. penningum] fe liC1’2!!2. vínsælstr C+D2. 9 sagt] sál.
C'’2D2. sagt herra] herra konungr sagt B. herraJ + C1’2. mvn vera] se B,
muni vera C1’2, mune D2. maðr]+D2. vskirðr] heidinn B, oskirdr C1’2.
9-10 konungr svaraði]+D2. 10 svaraði] sál. B. fra] af B. ef] at BD2. 11 kunna]
vita B. Vlfr] + C2. sva—þetta] þetta suo D2. 12 meö ] vid C!D2. menn] efter
marga D2. uillt D2. 13 Eíndriða] + (!) C2. svaraði] sál. B. mvn] ma B.
14 vilit]+herra C1. við] med BD2. fiolmenni] mannfiolda BC!’2D2. er] rettet
fra var ekCi A; +ecki BD2. 15 man] mani B, mrm C1’2, muna D2. ecki]+BD2.
kuga hann] naudga honum D2. hluta C1)2I+. 15-16 hann2—eigi] honum erv eigi
uel viliadirB. 16 skolv B, skulv C^+D2. værBC1. vera] fara BC1’2. fíorírBD2.
þa]+D2. 17 roðrar skutu] efter eína D2. 17-216,1 nærr bygð] næRÍ bæ B.