Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1961, Blaðsíða 215

205
ok hæfði hann eigi ax spiotit. flo þat fyrir briost Einari ok hafði hann
þegar bana. þa m(ælti) Griss. Rennr þu nu Hallf(reðr). hann suar(ar).
3 Ek skal eigi lengra vndan riða en af aanne. ef þu uill eptir sækia.
Griss reið eigi ax áina. Áttuz þeir þa orð við vm ána þvera. Iógðu25i
meN huarra tueoiu þa til at þeir mundi sættaz. sva at Hallfreðr
6 bætti Grisi þenna v soma allan saman. Hallf(reðr) sp(urði) huers
Griss beiddiz. Griss m(ælti). Mer er sagt at þu eigir gullhringa ij.
goða er asran gaf þer Olafr konungr. en axan Sigvalldi j(arl). nu
9 mundi ek þvi vna ef ek hefði hringana baða. Hallf(reðr) svar(ar).
fyrr mun aNat at beraz. skilþu þeir við sva buít. v sattir. Hallf(reðr)
reið suðr ax Ottars staði til Galta broður sins. þviat fadir hans var
12 þa andaðr. var Hallf(reðr) þar vm uetrÍN.
233. <0)Lafr konungr let bua skip sin vm varit er ax leið or Niþar
[osi. skylljdi hann sialfr styra Orminum langa er hann hafði þa geraéiv
H-B. honum]-rB. 25flaugB. |[ j hann^jH-C2. flaug B. 2 mælti] sál. C1’2.
svarar] s. B. 3 Ek—eigi] eigi skal nu B, Eigi skal ek C1'2. lengra—riða] renna
lengra B. ef þu] skr. over Unjen C2. uill]-þ (!) C2. eptir] rettetjra eigi A. sækia]
rida C2. 4 ai j -> C2. orð við] vid nockur ord B. áána þvera] omv. B. 5 men—
tueGÍu] ejter til B, efter þa C1’2. huarra tueGÍu] huarstveggia B, huorratueggiu C1,
hvoratveggia C2. til]4- C2. mundi] skilldu B. 6 bætti] mundi bæta BC1’2.
Grisi] gris BC1, griss C2. þenna—saman] allan samt þenna vsoma (osoma C2) C1*2.
Hallfreðr] h. C2. spurði] sál. BC1'2. 7 mælti] sál. C1. gullhringa ij.] tua (tvo C2)
gullhrínga C1'2. tva B. 8 nu]-f-B. 9 munda BC1’2. ef] at BC1’2. ek] skr. over
linjen A. hefda C2. svarar] s. B. 10 man B. beraz]-j-ok C1’2. sva buít] þat C2.
osattir BC1'2. Hallfreðr] h. C2. 11 suðr] sydr BC1'2. sa Ottars staði] til ottar-
stada D2, der hermed synes at g& over til ÓlTr. Ottar- C1-2. staði] sál. BC1’2;
st’ A. sins] ~ (!) D2. þviat] en D2. 12 þa]-pD2. var Hallfreðr] omv. D2.
Hallfreðr] h. C2. uetrÍN] herefter indskyder D2 flg. som sœrskilt kapitel med over-
skriften fra ferd ol kommgs til hroal.: Hitoalldr het madr er bío j mollda firde
audígr ok hæidínn ok konungs v vínr. hann gerdizst til óngrar hlydne vid kommg
ok trude hann a blot god sín. at konungr munde æigi sigra hann ok þa er konungr
ætlade at fara þangat uakte hroalldr upp j moti honum boda íj mykla ok er konungr
kom at bodunum. þa Risu þeir upp ogurlíga þa mli konungr. myklum fíanda kraftí
styrir sa madr er þessa boda uekr upp j fógru uedri. ok æigi at síjdr skulum uer sigla
a þa ok suo gerdu þeir ok lggduzst þegar bodarnir ok komzst konungr ínn j fiordin
ok tok hroalld hóndum ok bat hann tru taka. en hann næitade ok quat ser helldr
sama at lata lifít en þíonkan gudanna. þa mli. konungr illt uilltu hafa ok suo mun
ok vera ok var hann drepinn ok lauk þar um hann ok suo hafde farit þria uetr at hro
alldr hafde þessa uðmn firir sínu landi motí konungi ok hlyddi honum þat vm stund
ok for honum suo sem ollum ódrum at fiandínn blekkír þa loks alla er honum truir (!)
þott þat se med bloma vm hrid D2;jfr. Odds Olafs saga, s. 1652e-16632. 13 kapitel-