Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1997, Qupperneq 45

XLIII
inn í Niníve borg, oc þá sem þar voru samann komnir fyrir þeirra góda
ydran oc rietta trú. Þessar allar iarteiknir skiedu fyrir híngatburdinn oc
adrar miklu fleiri. Þriá menn reisti Jesus Christus af dauda, á medann
hann var í þessum heimi. Hann læknadi líkþrá, hann gaf sýn blindum,
hann let daufa heyra, oc mállausa tala. Hann rak út diófla af þeim sem
besetnir voru. Hann stillti sió oc vind, ecki nema med sínum guddóms
krafti oc blessudu ordi. Hann leid húngur oc þorsta, kullda oc klædleisi
fyrir oss sinduga (+ menn A5). Heimurinn hrakti hann á allar sídur, hann
(og A5) gat ecki lidit þann riettláta guds son, þvíat heimurinn er ráng-
látur oc mótsnúinn sannleikanum. Um sídir leid Guds sonur þann harda
krossins dauda oc heriadi til helvítis oc sókti þángat alla sína vini.
Sídann reis hann upp frá daudum á þridia deigi med eilífum sigri, upp-
stígandi til himna, sitiandi til Guds fpdurs hægri handar, oc þadann er
(+ hann A5) aptur komandi med dýrd til at dæma lifendur oc dauda.
Another instance follows almost immediately. After a sentence corresponding
to A 995-97, A4-A6 have the following (quoted from A4, with a few readings
from A5; compare A 102'24 Enn-sialfr):
enn Hermann jall var þess hardari, oc villdi ecki á þat hlída (clauses in
opposite order A5), enn fyrirbaud (+ þó A5) sínum mpnnum at leggia
hendur á hann, oc rikti út sverdinu, oc ætladi at drepa Mírmann son
sinn, enn Mírmann vard fliótari, oc lagdi sverdi sínu í gegnum Hermann
jall, enn greip sverdit Ylfíng, oc sagdi þat skylldi alldrei úr sinni hendi
gánga, oc þat (+ A5) væri þá betur komit enn ádur; sídann striúka þeir út
á hesta sína, so Saxar festu ecki hendur á þeim, enn þeir sem eptir voru
hprmudu mi0c Hermann jall foc Brigidda drottníng allra mest (og Brig-
idda drottning after voru A5). Þeir ridu sídann sinn veg, oc t0ludu menn
Mírmans at hann hefdi helldur brádlátur verit at drepa jallinnn. Mír-
mann sagdist ecki eiga lángt at sækia þat þó hann irdi reidur, því hann
hafi átt þann fodur at ecki hafi verit barn, þá honum þótti sier á móti
giaurt.
This passage is much shorter in A4-A6 than it is in A', B and C, mainly for the
want of Hermann’s and Mírmann’s speeches near the beginning. Another ex-
ample is the following, at A 31319:
Ek-hegoma A'; substantially the same C] þrífist þeir alldrei sem á Ma-
comet trúa, því menn fá þar alldrei af nema hád oc spott.
A shorter text, usually on a smaller scale than here, is often evident.