Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1997, Page 116
CXIV
The following are examples of innovations in 13052.
I 179; 45] 13052
20.46-7 Huadann-mællti] -r (haplography mællti-mællti; the same also in 771 and
3310, presumably a coincidence in both cases)
20.57- 8 suo-herdamar; so út um herdamar stód oddurinn] og út um bakid
21.11 ef-hondumm; ef eg skal þad med [h]0ndum hafa] þó
22.9- 10 og3-mæl; og hata ej, ef nockurt grand kann ad koma á þitt má] -r
22.24-6 enn2-satt; enn þeir sem til heirdu spurdu þí Gud(freir) mæ<l>ti ora. Nei
seigir Hlodver hann var lifandi þá hann fór hédann, þad higg eg ad satt sié
sem Gudfreir seigir] þad higg eg ad satt sé ad hann sé lifandi þvi hann fór
lifandi hédan
22.39-40 Ok-skadi; enn epter þad andadist kóngur, og þótti 0llum þad hinn mesti
skadi] Þótti öllum skadi mikill ad frá falli hans
22.57- 8 Og-ialli; og sem þe<i)r komu aptur voru <tekinn> þau bréf sem Setzelia
drottning hafdi sent Mirm(ann) jalli] Sidan fór Godfreir til Sikilejar og kom
aptur med bréf frá Sesselju drottning
24.17 var-alldre; var værn madur ad litum og ungur ad aldri, hann var in the low-
er margin] -r
24.23-4 og2 *-gulli; og er lagdur bak og fyrer med gulli, (+ oc other mss in this group)
gudvef og dreiged á líon med gulli] +
24.42-3 og-suarar; og valla þikir oss hann vera hin same madur sydan hann féck
þessa konu, já seigir jall (partly a repetition ofthe preceding text)] +
24.78-9 utann-og] +
II 1000; 45] 13052
25.20 hpndum] + hrödudu sér þángad
25.26-7 Mírmann2-valldi; Mír(mann) mun í valdi] nú mun hann halda ad hann sé i
hendi
26.9- 10 nú skilia þær] eptir þad lét hun skérja (sic) ur henni tunguna
26.10 mirkvastofunni] + eptir laung harmkvæli
The variant at 269'10 about the cutting out of Katrín’s tongue deserves no-
tice. The expression occurs in other versions at an earlier point in the narra-
tive6; B 20146, C 993, D 3150, E 2661'2 and F 1170. The A4-A7 group do not have
it either there or here, and its presence in 13052 seems to be due to recollec-
tion of this mutilation from one of the other versions (if not from some other
story).
3.6 Derived from a printed edition
Three copies of Mírmanns saga are to be found in manuscripts written by the
prolific copyist Magnús Jónsson of Tjaldanes (1835-1922).7 Two of them be-
7 ÍÆ, III 439; Dalamenn, II 375. Also Slay 1960, 94-6; Jensen 1983, clxxx-clxxxi; See-
low 1989, index, 311; and, published since this part of the Introduction was written, Driscoll
1994.