Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1997, Qupperneq 188

12
a', ch. 5 at su rada giord þætti vænlig at samteingia kynn sin Hlódui kongi. ok giora
samband milKi) tueggia konga til styrks ef vanda ber ai annat huort landit.
Kongr lætr ok þa þar sinn vilia til falla ok rædir þetta mal vid dottur sina
Katrin. enn hon sv(arar) þesso mali vel ok gatt þess j sinni rædu at madr væri
gamal. enn hon þordi þo med óngu moti at briota vilia fódur sins. Lykr svo þui
mali at þeir fastna kongsdottur Hlódui kongi. eptir þui sem bædi voro til lóg
ok landz sidr. ok kueda m þann tima er jmoti henni skyldi koma ok nu lypta
þeir ferd sinni ok letta eigi fyr enn þeir koma jFrackland til Hlóduis kongs. ok
65 r segia honum sina ferd. enn hann vard M|ord<r> v[m] ok þakcar þeim þo ferd-
ina. Svo lidr nu fram at þeirri stundo er til var ætlot. Byr þa Hlóduir kongr
ferd þeirra manna er jmoti skulo fara kongs dottur. giorir þa ferd badi
margmenna ok gofug menna. ok þegar þeir ero bunir rida þeir leid sina ok
koma a fund Adalrads kongs ok fagnar hann þeim einkar vel ok veitir þeim
fagra veizlu. er þeir sogdo kongi at þeir voro heimfusir. enn hann kuatt þat
skyldo j þeirra valdi. Var þa buinn ferd Katerinar kongsd(ottur) med mikilli
sæmd ok konglighum gersimum. enn fadir hennar legr ok fyrir hana mórg heil
rad ok fagrar fortólur adr þau skildi. enn þat er eigi vist at *hon nyti allar vel.
5.14 milli] one letter erased after mill. 21 ordr vm] or very faint; traces above v seem
more like the nasal stroke than the id abbreviation. 28 ok2] may be read as ok or til. 29
c sátter ad su rádagjórd være sæmeleg samband á mille slijkra tveggja hófd-
ingja ef vanda bære á annad hvortt landed, enn konguren hlyder á rædur þeirra
og lætur þar sinn vilja tilfalla og ræder þetta mál fyrer Katrinu döttur sinne.
Enn hun svarar þessu mále vel, og gat þo þess ad hun hefde spurtt ad kongur
være helldur gamall. Enn hun villde ei briöta rád fódurs sijns, og annara lands
manna. Og lykur so þessu mále ad þeir festa Katrinu kongs döttur til handa
Hlódver konge, epter þvij sem bæde voru til lands lóg <og sidur). Og qveda á
stefnu mille sijn hvenær eptter henne skal koma. Fara þeir heim til Fracklands
og hitta Hlódver köng og sógdu honum tijdendenn. Enn köngur var um fáord-
ur enn þackade þeim þö ferdena. Nu er ad þeirre stefnu lijdur er þeir hðfdu
tilættlad, þá byr Hlódver köngur ferd þeirra manna er hann villde senda eptter
kongs döttur gjórer bæde fiólmenna og gödmenna. Enn þegar er þeir voru
103 r buner þá ridu þeir þar til er þeir | komu til Einglands og spurdu brátt huar
köngurenn var á veidslu, og ridu brátt þangad. Kongur fagnade þeim vel. Þeir
spurdu hue skjölt hann ættlade ad bua ferd þeirra. Hann svarade suo: ad skyllde
<j> þeirra vallde wera. Þe<i>r qvadust heimfuser vera. Nu er sagtt ad kongur
byr ferd döttur sinnar med mikelle vegsemd, og lætur henne fylgja bæde i lónd-
um og lausafe og allskonar gersemum þeim er konunglegre tign byrjade, og
leggur margar fortólur fyrer hana og heilræde adur þau skildust. Enn þad er ei
15
18
21
24
27
162
165
168
171
174
177
something is missing here (ad gióra).
176 fylgja] perhaps something is missing here (miked