Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1997, Qupperneq 192

16
a1, ch. 7 færdo honum brefin. Enn þessi ord stodo þar æ. Hl(odui) kongi j Fracklandi.
sendir Herm(ann) j(arl) ok Brig(ida) drott(ning) heilso quedio goda vorra.
Vær hófum feingit þau tidindi er vær vilium varla trua at þu hafir fellt nidr lóg
þau er þu ættir med rettu at hafa ok þinir ættmenn hafa elskat ok þikkir oss þat
mikil skade er svo vitr madr skal fyrir svo mikilli villo hafa ordit at þu hefir
fyrir latit god vor er vær hófum alla hialp af tekit. Nu med þui at þu vill halda
aa þessi villo leingr þa send þu heim ættar skóm þa er illa er at manni ordinn
þar hia þer. ok haf ekci annarra manna bornn j þessi villo þo at þu verder sialfr
at vndrum. Þat skaltþu ok vist vita at allann fiandskap þann er ek má draga ok
bera þer til osæmdar ok þino Riki þa skal þer heimil vera ef þu lætr eigi af
vndrum þessum er þu hefir vpp tekit. Enn er Hl(oduir) kongr hafdi lesit brefit
þa let hann kalla til sin M(irmann) fostra sinn ok seldi honum brefit ok bad
hann lesa ok þa er hann hafdi yfirlesit mælti hann þetta. Ja s(agdi) hann. slikra
ordsendinga var mer rett vonn at þeim at svo vóxno mali. ok vist veitt ek at
þeim likar storilla þat er vær hðfum til rads tekit her ái Fracklandi. ok þadann
muno vær mega vænta heldr storvandræda hedann fra enn vinathu. Hl(oduir)
kongr sv(aradi) þu son minn munt satt segia enn mer er þat þo mikil skadi ath
lata sliks manz vinnattu ok vilda ek giarna at vid fyndim til nokcut rád. þat er
29 vinathu] v almost erased. 30 satt] possibly sát but taken as sat with a dot above t.
c þeir könge brefed. Enn þetta var á brefenu, ad Erminant jarl og Brigida
drottning senda ord Hlodver kónge og heilsu bod gðda. Verra er þvij freged ad
þau lóg er þu ætter ad rettu ad hafa, hefur þu nidur felltt, og þiker oss þvij
mikell skade er suo vitur madur skal fyrer suo mikelle villu orded hafa, er þu
hefur fyrerláted god þau er vjer hyggjum þig alla hjálp af hafa teked. Nu med
þvij þu villtt leingur á þesse villu hallda, þá send mjer ættarskómm þá er þu
105 v fer med, og haf ecke annara manna bórn j þessare villu med þjer | þö ad þu
viljer ad undrum verda sjálfur. Þad skalltt þu og vijst vita ad allann þann
fiandskap er eg má draga til þijns rijkess þjer til ösæmdar og þijnum under
mónnum þad skal alltt heimelltt vera ef þu lætur ei af þeim endemum er þu
hefur til teked. Enn er Hlódver köngur hafde lesed brefed, ljet hann kalla til
sijn Mirmant og sellde honum brefed, og er hann hafde lesed, þá mælltte
hann: slijkra ordsendinga var mjer af þeim von ad suo vóxnu malenu, af þvij
ad ei ættla eg þeim þetta vel ad skape vera, er vjer hófum til teked, og munu
þau helldur ættla þjer stór vandræde hjedann af enn vináttu. Kongur svarar:
þu munt satt seigja son minn. Enn miked er mjer þð ad láta slijkra manna
vináttu, og gjarna villda eg ad vid fyndum rád til ad samþycktt verde med oss
237 göda-þvij] although göda could be corrected to gott, the folloxving words are strange; read
goda vorra. Vjer hófum þad as in A. 238 þvij] ‘therefore’? Probably an errorfor þad.
15
18
21
24
27
30
237
240
243
246
249
252