Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1997, Page 268
92
A\ch.2o hun mann tilfeinngid þann er sv0r vill hafa fyrer maale hennar og rijda til ein- 21
vigis vid þig þegar þv villt. enn Lucid(arius) kongur vard gladur vid þesse ord
og spyr Hver sa madur være? enn Justinus kuad hann þad ongvo varda. enn
hier skal hann kominn aa morginn i solar ród. Nv rijda þeir hvorutveggiu til 30
landtiallda. Nv lijdr af nott su. Og vmm morgininn epter stod Wilhialmur
kongur þegar vpp i dagann og Justinus og lieto lesa sier þriar messor, eina De
Spiritu Sancto. adra De Domina. þridiu De Omnibus Sanctis. Sidann her- 33
klæddist Mirmann og allur her Wilhialms kongs og ridv med honumm til
vtgvallar. enn þar var kominn Lucid(ari)us kongur og mikill her heidingia
30 hvorulveggiu] /í/'.s/ u partly erased. 33 Although AJ has Domino, there is supportfor the
Domina of A2 from A45, which have respectively Mariæ drottníngu and Mariæ. Cf. II',J.
B,ch. 19 mann til feingit er svór vill hafa fyrer hennar mali. og rida til einvigis vid þig
þegar þv villt. Enn Ludarius vard gladr vid þau tidinde og spurde huar sá 27
madur væri. Jus(tinus) seger ath hann sky<ll>de þar koma vm morguninn. Þá
herklædizt Lúdarius og ridr til vigvallar. *enn mót annann veg Vilialmur
29 Enn.
c *einvijgis vid þig. Kongur vard gladur vid og spyr hver sá være. Justinus
seiger eingu skiptter þig þad. Albuenn mun eg þess a morgun i solarupprás. 774
Eptter þetta fara hvorer heim til landtjallda sinna, og þegar er morgun kjemur
þá herklædist Lucidarius kongur og allur herenn, rijdur med þeim til vijgvall-
773 eingvijgis. 776 herenn, rijdur] comma supplied; scil. hann.
d, ch. 23,146 þínar. Nu sem Lucanus kongur þettat | heyrir verdur hann gladur og talar til 39
Justinus og seigir: seig nafn þitt fyrr enn eg h0gg þitt h0fud af, *og gef þig
v0rgum til fædu. Justinus svarar: ecki hyrde eg ad greina þier nafn mitt enn á
morgun sem at sðl er i austri skalltu hertýgiadur ut kominn vera á markadanp 42
vi'gv0ll. Þar skal eg þá koma þier imðt og skaltu þá fá ad vit<a> huad fyrir eim
eg er. Og nu skilia þeir ad sinne.
ch.24 XXIV. Cap; Samtal þeirra Justinus og kong<s> Lucanus.
Nu er þar til ad taka, ad þeir Lucanus kðngur og Justinus binda fastmælum
147 ad hallda | sitt einvige, og var beggia herlidid mi0g ðtta sleigid. Nu herklædir 3
sá heidne kðngur Lucanus sig, og bidur sitt herlid sig eiminn herklæda, og
skule þad og eirninn ut rida af herbudunum, enn þð munu eigi allir stri'da
þurfa. Nu er Wilh<i>álmur kðngur og eirninn á sinn hest kominn. Lucanus 6
40 og] + og.
42 er i] written eri.