Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1997, Page 280
104
a2, ch. 22 eg ad hann seigi satt. Nu þegar med myrg<n>inumm er liost var þa lætur Laud-
ver kongur saudla hest sinn og rijdur i mote fostra sinvmm. enn þegar vmm 21
myrgininn er þeir mættuzt og kiennazt þa er einngi suo hardur riddari aadr er
vatne mætti hallda fyrer þeim aa fagnadi hvorki þeir sialfer nie adrer menn.
Sidann rijda þeir til borgarinnar og var þar mikill fagnadr er jarll hitte *vini 30
sfna. Ok foru menn til hanz af ollv landinv og fognudu honumm med miklum
kiærleika. Nu er svo sagtt ad hann hefr þar ecke leingi verid adr enn Lodver
28 aadr er] an earlier ad er, in which one word or the other was otiose, could have given rise to
the unlikely reading in A2 and to ad in A3, A4-5. 29 fyrer þeim aa fagnadi is supported as the
reading of the A-text by fyrir þeim afagnadj in AJ, but a text earlier than A' may have had fyrir
þeima fagnadi. 30 vina.
A3 26 med myrgninumm] umm mirginenn; um morguninn A4,5. 26-7 Laudver (here and below)}
Hl(odver); so A4-5. 28 mættuzt] þektust; finnast A4-5. aadr er] ad; so A4-5.
b, ch. 19 madur med honum. og ætla eg hann satt segia. Nú þegar vm morguninn er
dagur var. þá liet Hlodver kongur bua ferd sina. og ridr ta mót fóstra sinum. 114
enn er þeir mættvzt og kendvzt. þá var eingi so hardr hugar sins. huorki þeir
sialfer né adrer ath tárvm mætti hallda fyrer fagnadi. Sidan ridv þeir til
borgarinnar og er þar fagnadr mikill er iall hitti bædi vine sina og riddara. og 117
forv menn til hans af ðllv landinv. og fógnudvhonum. Nu er so sagt ath hann
c Og rijdur kongur med hundrads lide mote Mirmant, og verdur þar enn meste 837
fagna fundur, og feller kongur tár er sá Mirmant heilann og suo Mirmant ed
sama. Nu rijda þeir heim til Reinsborgar, taka þar dyrdlega veitslu. Littlu sijd-
d, ch. 26 sig, og skipar nu án allrar dvalar strax ad s0dla hesta si'na þui ad hann ætle ad
rida i mðti M'frmant fostra sinum, og sem hann er skamt kominn út af borg- 39
inne mætir Mirmant h0num, og verdur med þeim mi'kill fagnadar fundur, sva
ad huor fiell umm annars háls, og gat huorugur þeirra tárum halldid. Nú ri'da
þeir bádir heim i Reins borg, og lætur nú Hl0dver kðngur efna til virduglegrar 42
wei'tslu. Var til þeirrar veitslu bodid óllum hinum bestu hofd'íngium sem ad i
162 *voru landinu og sem þeir ad veitslunne | siá M'írmant urdu þeir h0num mi0g
hardla fegnir, og lofudu Gud fyrir hanns heilsu bðt sem Gud hafde honum 45
aptur gefid. Stðd þesse veitsla i nockura daga og ad henni endadri þá voru
h0fdi'ngiar burtu leystir med gðdum gi0fum, þvi ad þetta var kpllud fagnadar
veitsla og skilldu allir med kiærleikum. 48
44 v0ru.