Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1997, Síða 328
152
f, ch. 2 og bijtti gulli á badar hlidar. Fieck hann un<n>ustu hv0rs mans og vildu allir so
sitia og standa sem hann vildi. Hl0dver k(öngur) var hnijginn á efra aldur, er
þessi saga gi0rdist. Drottningu atti hann sier og voru þaug bædi vel christinn.
Nii er frá þvj ad seigia, ad drottning tekur sött. For hiin þunglega ad og þar
kiemur ad drottning andast. Harmadi hana allur lands lijdur enn þö köngur
mest. Leid nii framm a 'hinrV þridia vetur so ej bar til tijdinda. Ein hv0m dag
er köngur sat vid drickiu, og hans vildustu menn med honum, komu þeir ad
máli vid hann, og s0gdu þannenn. Hv0ria fyrirætlan hafi þier herra um rijki
ydar eftir ydar dag, þar drottnijng ydar er nti 0ndud en þier erfingia lausir.
Vildumm vier þier leitudud *ydur ágiæts konfángs so rijkid þyrfti ei iir ættis
41 ad gánga, ef ydur | kinni af kvæmi ad audnast. Annad rád hef eg huxad seigir
kongur. Mijrm(ant) fostur sonur minn er vel ad sier gi0r umm alla hluti. Ann
eg honum best allra manna. Hann hefur og unnustu alls landsfolkssins. Þvj vil
eg giefa honum rijki þetta eftir minn dag. Mijrm(ant) svarar máli kongs og
mælti, þacka má eg ydur alla þá velgi0rd er þier hafid til mijn gi0rt, enn rijki
þetta gimist eg ej. Munu margir þá seigia kunna, ad eg hafi rádid þad undann
frændum ydar, og mun jlla fyrir mier utleggiast. Er hitt sniallara rád sem strax
var umm talad, ad þier látid leita ydur ágiæts kvonfángs, og aflid ydur so lijfs
eVfingia, ef audnast mætte, til þessa rijkis, enn giarnann vil eg þiöna ydur
med trii og hollustu medann eg til endist. Köngur þackar Mijrm(ant) sijnar
vitugar fort0lur, og spyr sijna menn sijdann hvar þeir horfi helst á umm ráda
hag. Þeir svara honum skiött og seigia, Adalrádur kongur i Einglandi á sier
dottur eina er Katrin heitir. Er hiin su frijdasta mej er vier h0fumm spumn af,
og hennar viliumm vier bidia ydur til handa. Kongur þagdi umm hrijd og
42 mælti sijdann 'ej' veit eg hv0rt rád þad er, ad eg | skuli bidia so iingrar meiar,
þar sem eg er mi0g hnijginn ad alldri. Menn hans fijstu hann mi0g rada hagss-
ins, og hældu meiunni sem mest, s0kum hennar fegurdar og ypparlegs kin-
ferdis, þvj Adalr(ádur) k(öngur) væri eirn hinn ágiætasti herra á Nordurlpnd-
um. Köngur svarar, ef þessi mej er lijk fpdur sijnum, sem þier hælid so mi0g,
þá kalla eg þad gödann ráda hag, 'enrr' ef hiin <er> lijk mödur sinni þá girnist
eg ej ad þier leitid hennar mier til handa. Mijrm(ant) stöd hiá og hlijddi á tal
þeirra, enn svarar aungvu. Köngur spir hvpriu þad sæti. Mij(rmant) svarar, þvj
er eg ordfár hier umm, ad eg kienni mig iingann og bernskann ad tala umm so
viktuga hluti, enn fyrst þier krefi'e'd mig svars, þa mun eg seigia hvad mier
bijr i sinni. Kalla eg ydur mikinn vanda á ad taka ydur til drottningar þessa
iingu mei, þvj gied hennar er vanstilt hv0rn veg sem hiin snijr sier, enn <þier>
eftir aldurdömssins háttalagi stigglindir, ad ummlijda hennar iinggiædi, þvj
traudlega á iingur og gamall vel samann. Þö má verda ydur sniiist þetta til ham-
26 þridia] + dag cancelled. 30 ydar. 31 huxad] + mier cancelled. 39 ef-mætte]
oblique strokes before and after this clause rather than commas.
21
24
27
30
33
36
39
42
45
48
51
54
57