Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1997, Qupperneq 336

160
f, ch. 5 dregur þii ad þier, seigir Bærijng, ad þii vogar ad beriast vid mig eda hvadann
kiemur þier þvijlijkt of traust. Mijrm(ant) svarar, eg treisti a þann gud sem
hialpadi þeim tinga Davijd ad yfirvinna þann störa og sterka risa Golijath, og
med hans fulltijngi mun eg britia þig j dag fyrir iilfa og ernur nema þii vilier
kasta heidni, og trtia a þann sanna gud. Mun eg þá auka sæmd þijna, og gipra
61 vid <þig) stadfasta vináttu. Ecki | er þier ad tala umm slijkt seigir Bærijng, og
sijnist mier sem þii siert æridlega hræddur. Keirir hann nii hest sinn sporum,
og rijdur framm á kaflega. Mijrm(ant) bjdur sier Gud til hiálpar, og h l'eipir á
möti Bærijng. Bær(ijng) leggur til hans sijnu gladjeli, enn Mijrm(ant) kom fyr-
ir sig skildinum. Skarst fipdrinn ut med sijdunni og var þad sár mikid. Nii hlö
heidinginn og mælti, so för sem mig grunadi, og muntu skamma stund annars
verra bijda. Ej er enn nti skilid med ockur, seigir Mijrm(ant), og leggur til
hans aptur all sterklega j midiann skipldinn, enn so voru hlijfar hans traustar
ad ej sakadi og ecki bifadist Bær(ijng) j spdlinum. Mijrm(ant) bregdur nti
skindilega sverdinu Jlfijng og hpggur mikid hpgg til Bær(ijngs), <so> ad aftök
j einu bædi hpndina og fötinn og fiell hann vid þad til jardar. Þá mælti
Bær(ijng), ecki er gott ad treista á Machomet, þvj þad Veini' eg nii ad hann er
svikull vid vini sijna. Ofseint sástu þad seigir Mijrm(ant), og veitti honum
sijdann þad slag sem af tök hpfudid. Hl0dv(er) k(öngur) lofar nu Gud
fagurlega fyrir þennann sigur og slijkt hid sama Mijrm(ant), enn heidingiar
urdu ötta sleignir, og flijdi hv0r sem betur gat. Frænkis menn ráku flöttann
heila mijlu, og drápu hvprn sem vopn þeirra máttu til na so ej var lijfs eftir
meiV enn 1000 manna af 0llum þeim her sem Bær(ijng) j(arli) hafdi þángad
62 filgt. Snijr köngur og Mijrm(ant) heim | aftur med f0grum sigri, so ej hafdi
ejrn fallid af þeirra m0nnum. Var nii alt j kjrdum hier eftir og gödur fridur j
F<r>acklandi. Efldi köngur christnina sem mest umm alt sitt rijki og bætti sidu
manna, þar honum þökti þess þ0rf.
ch.6 6 Cap.
Nii vijkur sogunni aptur til Saxl(ands) þar sem Birgida drottning harmar
sinn herra Geirm(ann) j(arl). Setur hiin sier j sinni ad hefna sinna harma á
Mijrm(ant) syni sijnum og svijkia hann frá lijfinu med ein hvprium vielrád-
um. Huxar hiin upp þad rád ad hun ritar brief til Mijrm(ants) og jnnsiglar
vandlega. Sijdann velur hiin nockra af sijnumm triinadar mpnnum, sem brief-
id skuli bera til Frackl(ands), og bijdur þeim ad samsinna þad sem j briefínu
sie skrifad. Sendimenn biiast snarlega til ferdar. Rijda þeir sem leid liggur uns
þeir koma j Frackl(and) og af henda Mijrm(ant) briefid. Hann braut upp og las
84 enn] + þ erased.
6.7 samsinna] so secondary mss, but possibly an error for sanna.
63
66
69
72
75
78
81
84
87
3
6
9