Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1997, Side 339

163
ydur, fyrir alla þa ást og velgi0rdir er þier hafid sijnt mier j fra barndömi, og F.ch.s
87 er mier þad mikid ángur, ad eg giet ydur nu ej aftur þiönad sem giarnann vildi,
s0kum minnar mein semdar. Þier hafid ej annad enn skap raun af þvj ad sia
mig fyrir ydar augum. Þvj vil <eg> bidia ydur ad fá mier eitt hiis, sem eg meigi
90 eirn j biggia, og þurfi ej ad umm gángast med ydur nie 0drum m0nnum. Alt
skal þad til reidu er þii öskar, seigir kongur, enn þö vil eg ad þii siert vid mitt
bord, og haldir sæti 'hinu; sama, so leingi sem vid lifum bádir. Ej má nii so
93 vera seigir Mijrm(ant) og skal Katrijn drottnijng ydar ej hliöt'a framar af mier
nockrar meinsemdir. Köngur lætur nii biggia hiisid og vanda sem best, og sem
þad er fullgi0rt, geingur Mijrm(ant) þángad, med tveimur sijnum sveinum
96 Godfreir og Rodgeir. Þeir voru badir af burda gödir riddarar. Voru þeir þar
jafnann med honum og ej fleiri manna og vitiadi kongur oft ij hiisid til fundar
vid Mijrm(ant), enn alldrej kom drottning þángad. Liek nii þad ord á ad sott-
99 inn þreingdi honum mi0g, so hann væri ban vænn ordinn. Eitt hv0rt sinn er
köngur var hiá Mijrm(ant), kom þeim samann sii ráda gi0rd ad þad skildi
iitberast, ad Mijrm(ant) hefdi bana hlotid iir sijnum veik leika, skildi honum
102 lijkkista gibr a'st, og sæmileg iit f0r, so allir hefdu þad fyrir satt ad hann |
væri daudur. Kongur gi0rir nii þettad liöst fyrir hird sinni og 0llum borgar lijd, 68
ad Mijr(mant) sie látinn. Harmar hann allur landzlijdur þvj hann hafdi næsta
105 vinsæll verid. Var nii lijk kista hans iitborinn og veitt sæmileg greftran, sem
0llum þökti þvjlijkum herra vel söma.
7 Cap. ch.7
Eptir þetta bijst Mijrm(ant) til ferdar og sveinar hans Rodgeir og Godfreir
3 med honum sem firr eru nefndir. Skiliast þeir kongur og Mijrm(ant) ad, med
miklum harmi og fpgrum fyrir bönum. Þeir Mijrm(ant) rijda nii leinilega af
borginni, so adrir verda ej vid varir. Fara þeir meir umm nött enn daga, og ej
6 lietta þeir ferd sinni, uns þeir koma i þad lannd er Liimbardia heitir. Toku þeir
sier þar náttstad hiá einum rijkum bönda, og var veittur hinn besti greidi.
Bondi spir hv0r sá kranki madur væri enn hann qvadst Justinus heita. Ad
9 morgni biiast þeir til burtfarar, og seigir nii ei af ferdum þeirra firr enn þeir
koma i Apuliam, og taka þar gisting hiá einum rijkum manni. Böndi friettir
hinn kranka mann ad nafni, enn hann nefnir sig Justinum, eda veistu seigir
12 hann nockurn þann læknir j þessu landi sem bot muni kunna ad ráda á mijnum
meinsemdum. Bondi svarar, skamt hier j frá er eirn meistari ad nafni Martin-
us. Hann er so godur læknir ad einginn veikleiki er sá, er hann gietur ej læk|n- 69
i5 ad, og ræd eg þier ad hitta hann. Just(inus) fer nu ad morgni til fundar vid
85 þackir] + sieu cancelled. 92 hinu] above cancelled mijnu.
7.15 ræd] poorly corrected from rad.