Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1997, Síða 346
170
f, ch. 9 ir laungu daudur sagdur. Ei muntu þurfa ad fagna þvi, seigir Just(inus), þvi siá
muntu Mijrm(ant) ein hvörn tijma ádur æfi þijn endist. Nú höggva þeir hesta
sina sporum og rijdast ad allsterklega. Leggur Just(inus) sijnu gladieli fyrir
brióst Lúcani, med so miklu afli, ad spiótid gieck út umm herdarnar enn
Lúcanus sat samt i södlinum. Bregdur Just(inus) þá Jlfing og hóggur á lær
hans, so aftók fótinn fyrir ofann hnied og fiell hann vid þad daudur til jardar.
Nú flija allir heidingiar er þeir siá Lúcanum fallinn enn Vilh(ialmur) k(óngur)
og Just(inus) reka flottann alt til skipa, og fiellu 500 af þeim ádur þeir komust
undann landi. Lieck kóngur þar mikid herfáng, og reid vid þad heim til borgar-
innar og heldur nú öllum sijnum mönnum ágiæta veitslu. Kóngur spyr
Just(inum) hvöriu þad sæti, ad hann hefdi þad sama sverd sem Bæring j(arl)
hefdi fyrir fallid. Mijrm(ant) vill nú ej leingur leinast, og mælti, ei hef eg þad
vid mig skilid sijdann eg drap Bærijng. Lór eg leinilega burt af Lrackl(andi)
þá veikleiki minn vóx og hugdu allir mig daudann vera. Kóngur svarar, leingi
hefur þú dulist hiá oss þó þú siert nú umm sijdir uppvijs ordinn af þijnum
frægdar verkum. Skaltu nú sitia i hásæti mier hid næsta, og eignast þridiúng at'
minu' rijki og þar med vil eg giefa þier dóttur mijna, ef hún vill þad sam
þickia, firir þad frelse er þú hefur unnid oss til handa. Mijrm(ant) þackar
83 kóngi fagurlega allann þennann sóma | enn qvadst þó vilia ferdast til Lrack-
l(ands) og hitta Hl0dv(er) k(óng) fóstra sinn. Mun hann, seigir hann, fagna
minni heilbrigdi þvi hann unni mier mikid, enn eigi eg kost ráda hagssins med
dottur ydar, þá vil eg i rijki þessu stadnæmast. Kóngur mælti, sie eg þú munir
strax vilia festa meyuna, og skal þar ei undann dráttur i verda af minni hendi.
Var kóngs dóttir nú köllud til vidur mælis, og spir k(óngur) hvad henni sie
umm giefid, enn hún b'aki födur sinn fyrir siá. Lestir Mijrm(ant) nú jomfrúna
og var druckid virduglegt brúd kaup. Skömmu hier eftir bidur Mijrm(ant)
sier ord lofs ad meiga ferdast til Lrackl(ands) á fund Hl0dv(ers) k(óngs), enn
kóngsdóttir qvadst naudug sleppa honum. Hefur þú fyrri litla heill bored á
þeim löndum, og uggir mig so muni enn fara, ad óvinir þijnir muni ein hvör
vielrædi vid þig hafa. Er nú vegur þinn og sómi sem mestur hier i Sikiley, og
held eg þier rád ad una vid so búid. Hvört þaug tala hier umm margt eda fátt,
þa rædst þad af ad Mijrm(ant) bijst til ferdar 'vid' 60 riddara. Lilgier Godfreir
honum, enn Rodgeir var eftir hiá kóngsdóttur. Þeir rijda nú af borginni, og
seigier ecki af þeirra ferdum firr enn þeir koma i Lrackl(and). Þá mælti
Mijrm(ant) til Godfreirs, nú skaltu rijda undann á fund Hl0dv(ers) k(óngs)
og kunn giöra honum mijna hijngad komu. Godfreir fer sem hradast hann má,
uns hann kiemur i Reins borg, og geingur fyrir Hl0dv(er) k(óng) so mælandi,
minn herra Mijrm(ant) j(arl) af Sikiley, sendir ydur qvediu sijna, og lætur
84 ydur vita, ad hann muni *koma hier á ydvarn | fund, á þriggia nátta fresti.
18
21
24
27
30
33
36
39
42
45
48
51
54
33-4 af minu rijki] corrected from rijkis med mier.
49 vid] above cancelled med.
56