Íslenzk fyndni - 01.10.1976, Síða 44

Magnús framkvæmir nú fallið, en kemur nokkuð
harkalega niður. Hann sest þó í sæti sitt og lýkur þar
með fyrirlestrinum.
Tveim dögum seinna hringir kunningi Magnúsar
á Eskifirði í hann og spyr, hvort hann ætli ekki að
sitja þing Bandalags leikfélaga, sem átti að hefjast
í Reykjavík daginn eftir.
„Jú,“ svarar Magnús, „ef ég verð gróinn sára
minna.“
88.
I SAMKVÆMI NOKKRU varð fólki tíðrætt um
hamingjuna og leyndardóma hennar. Einni konunni
varð þá að orði: „Það er svo skrýtið með fólk, sem
ekki er hamingjusamt, það verður aldrei ánægt.“
89.
GUÐMUNDUR SVEINSSON, skólameistari Fjöl-
brautaskólans í Breiðholti, er víðlesinn og háfleygur
heimspekingur.
Barnabam hans, 5 ára telpa, var eitt sinn að leik
með jafnaldra strák. Strákurinn spurði stelpuna erf-
iðrar spurningar, sem hún gat ekki svarað.
Guðmundur var þarna nærstaddur og spurði strák
á móti með þjósti: „Hvaða grundvallarrök færir þú
fyrir þessari spurningu þinni, drengur minn?“
90.
I UTVARPSÞÆTTI fyrir mörgum árum var
hringt í fólk í öllum landsfjórðungum og borin fram
42