Íslenzk fyndni - 01.10.1976, Síða 53

Hún sagði að svo væri ekki, en þeir héldu helst, að
hún væri haldin einhvers konar ofnæmi.
Þá orti maðurinn:
Það liggur við ég lái henni.
Lilju amar þreyta.
Að ofnæminu á henni
allt of margir leita.
113.
UNG STÚLKA ljóðaði á mann sem ekki þótti sér-
lega fríður sýnum:
ó, mér væri ekki tregt,
að eiga með þér nætur.
Hann svaraði:
Finnst það engum furðulegt,
því fjandi er ég sætur.
114.
KRISTJÁN KRISTJÁNSSON, sem ætíð var nefnd-
ur Kristján smiður, bjó á Bíldudal um síðustu alda-
mót. Hann var mjög snjall hagyrðingur. Samtímis
honum á Bíldudal var maður, er Jón Reykfjörð hét.
Jón sendi Kristjáni þessa vísu:
Margur held ég fengi frið.
Á falsinu minna bæri,
ef kjafturinn á Kristján smið
kalfattaður væri.
Kristján svaraði:
51