Heilbrigðisskýrslur - 04.12.1988, Síða 60

58
RANNSÓKNXR A BRÁÐAOFNÆMI
Davíð Gíslason, Vífilsstaóaspítala
Vigfús Magnússon, Heilsugæslustöð Seltjarnarness
Tryggvi Ásmundsson, Vifilsstaðaspítala
Suzanne Gravesen, Allergologisk Laboratorium
I. Inngangur
1 erindum, sem flutt hafa ver.ió hér á undan, hefur verió geró grein
fyrir rannsóknum á heyryki i þeim tilgangi aó finna líklega ofnamisvalda.
Eftiraö heysjúkdómar tóku að vekja verulegan áhuga lækna í byrjun sjöunda
áratugarins beindust rannsóknir fyrst. og fremst aó felliprófum og sambandi
þeirra vió heysótt.ina. Hér á landi sem annars staóar vöktu sjúkdómst i Ifel 1 i
af heysót.t mikla athygli, en fyrir þá lækna sem sáu margt. sveitafólk var þó
ljóst aó aór.ir sjúkdómar sem liktust bráðaofnaani voru miklu algengari.
Rannsóknir Cuthberts og félaga á Orkneyjum og í Skotlandi sýndu fram á
þýðingu heymaura sem ofnaemisvaida. Uróu þessar rannsóknir hvatinn aó hey-
maurarannsóknum Thorkil Hallass hér á landi. Einstök tilfelli af músaofnaemi
og algjör skortur á vitneskju um myglu i íslensku heyi ui'óu hvatinn aó rann-
sóknum Suzanne Gravesen og félaga á ofnaEmisvöldum i heyryki.
Aö þessum rannsóknum loknum var hafist. handa um að prófa sjúklinga með
líklegt heyofnami meó ofnasmsvökum sem taldir voru hafa mesta jrýóingu fyrir
ofnaamó. Rannsóknir þessar voru geróar á Göngudei ld Vífilsstaða og hafa
nióurst.öóur þeirra verið birtar. E>ær gáfu til kynna þýóingu einstakra of-
naemisvaka en sögóu ekki til um tíðni heyofnaemis i sveitum landsins. Þvi
var ákveöiö aó gera rannsókn sem gæfi svar vió þvi hver væn t ióni bráóa-
ofnaanis i sveitum og hvaóa ofnamisvakar hefóu þar mesta {:ýóingu.
II. Aðferð og efniviður
I könnuninm uróu fynr valinu vestasti hluti V-Skaftafe] lssýsiu og noróur
hluti Strandasýslu. Þessi héruð uróu fyrir valinu vegna þess að i Skafta-
fellssýsum er úrkoma helmingi meiri en i Strandasýslu en heyskapur nær allur