Rökkur - 01.06.1932, Side 24

22
R O K K U R
af skólabörnum í London hafi
skort nægilega næringu til við-
haids og vaxtar. Nú að eins 1%.
Að því er þetta snertir eru fram-
farirnar því að þakka, að börn-
in eiga nú kost á að fá máltíðir
í skólunum. 1 barnaskólum í
London, sem starfræktír eru af
því opinbera, fengu og börnin
4,760,004 mjólkurmáltíðir árið
sem leið, og 776,192 börnum
var gefið þorskalýsi i skólunum,
samkv. fyrirskipunum skóla-
læknanna.
En auk þessa er betur annast
um börnin á heimilunum en áð-
ur og þau fá næringarmeiri og
betri fæðu á heimilunum en
áður. Vert er að geta þess í sam-
bandi við þetta, að áður en
skipulagsbundin starfsemi liófst
um matgjafir í skólunum,
héldu margir því fram, að for-
éldrar mundu hætta að leggja
sig fram um það að láta börn
sín fá nóg að borða á heimilun-
urn, en alveg hið gagnstæða
hefir komið i ljós. Ef til vill er
engin framför síðustu 24 ára
ánægjulegri en sú, að ábyrgðar-
tilfinning foreldra fyrir börnun-
um Iiefir mjög aukist. — Ríkið
getur ekki upp á eigin spýtur
bjargað börnunum, segir Sir
George Newman, en það getur
kent foreldrunum að bjarga
þeim og aðstoðað þá til þess, og
þetta hefir ríkið gert í stórum
stíl. Foreldrar barnanna hafa
yfirleitt mikinn áhuga fyrir
starfsemi bæjarfélaga og ríkis í
þessa átt. Þannig' koma 75%
foreldra skólabarna í London
til þess að vera við, er læknis-
skoðun á börnum þeirra fer
fram í skólunum. — í skýrsl-
unni segir ennfremur, að skóla-
börn i sveitum Bretlands séu nú
betur nærð en nokkuru sinni
siðan skýrslugerð um þessi efni
hófst. Frá árinu 1907 hefir heil-
brigði skólabarna yfirleitt farið
stöðugt batnandi, bæði að því
er þyngd og vöxt snertir er um
framför að ræða, og seinast en
ekki síst hefir lireinlætistilfinn-
ing barnanria aukist mjög frá
því er var, og hefir þetta alt leitt
til þess, að mótstöðuafl skola-
barna gegn veikindum hefir
aukist mjög mikið. Heilbrigði
barnanna, er þau fara úr skól-
unum, er langtum betri en áð-
ur var, og útlit og heilbrigði
barna, er þau koma í skólana,
er og að miklum mun betra en
fyrrum. Starfsemi sú, sem far-
ið hefir fram í skólunum í þess-
um efnum, er undir yfirumsjón
skólalæknanna, en þess ber eigi
síður að geta, að lijúkrunar-
konur skólanna og kennararnir
eiga mikinn þátt í þeim fram-
förum, sem orðið hafa. Og
kennararnir og hjúkrunarkon-
urnar eiga ef til vill mestan þátt