Veiðimaðurinn - 01.09.1955, Blaðsíða 34

Líixfl — Aðdldfllur.
EINS og ýinsir vita cru margir iMngeyingar skáld-
mæltir vel. Þar, eins og raunar í öllum hcruðum
landsins, er fjöldi manna og kvenna, sem yrkii
scr til gamans og dægrastyttingar, án þess að hugs?
sér að senda kveðskap sinn fvrir almenningssjónir.
Veiðimaðurinn hefur áður I)irt kvæði eftir þing-
eyskt skáld, Steingrím Baldvinsson í Nesi í Aðal-
dai. Hinum megin við ána, nokkru neðar, býr
maður að nafni Arnór Sigmundsson, að bæ þeim,
er Árbót heitir. Honum þykir va*nt um Laxá,
eins og Steingrími, og eflaust öllum, sem við hana
búa og ótal mörgum öðrum. Á samkomu stjórnar
Laxárfélagsins og veiðiréttareiganda við Laxá, á
Hólmavaði í sumar, flutti Arnór hluta af kvæði
því, sem hér birtist. Var hann þá hvattur til að
senda það Veiðimanninum til birtingar. Hefur
hann orðið við þeirri ósk, og kann blaðið hon-
um beztu þakkir fyrir. Arnór kveðst ekki vera stang-
veiðimaður, en honum tekst, eigi að síður, að
túlka það, sem margir veiðimenn, er unna Laxá,
vildu sagt hafa. Ritstj.
ÁFRAM niðar áin min,
iðar líf í blánm straumi.
Þegar sumarsólin skín,
silfurskœra elfan min
heillar margan heim til sin,
hal og snót, i vöku' og clraumi.
Afram niðar áin min,
iðar líf í bláum straumi.
LÍZT þér ekki Laxá prúð,
lygn á sumarkvöldi heiðu?
Þú sást hennar hólmaskrúð.
Hvar finnst önnur slik og prúð?
Þreyttu lax við Lönguflúð,
leiktu’ á hann i Núpabreiðu.
Lízt pér ekki Laxá prúð,
lygn á sumarkvöldi heiðu?
32
ER pú hefur tima til,
tak pig upp frá bcejarglaumi.
Fleygðu öngli’ i Oddahyl,
eigðu hvíld við Sölvagil.
Hlyddu’ á straumsins strengjaspil,
stökkva sjáðu lax i flaumi.
Er pú hefur tíma til,
tak pig upp frá bœjarglaumi.
SEZTU upp á Sölvahnjúk,
sjáðu yfir dalinn breiða.
Laxá grœnan gróðurdúk
gefur sveit frá strönd að hnjúk.
Sifellt berst við sandsins fjúk,
svörtu hrauni reynir eyða.
Seztu upp á Sölvahnjúk,
sjáðu yfir dalinn breiða.
VIÐ pér brosa vötn og sund,
viðihlíðar, lyng og einir,
Laxárengjar, grösug grund,
gróið hraun við bjarkalund.
Þess við skulum fara á fund,
fegurð sér par viða leynir.
Við pér brosa vötn og sund,
víðihliðar, lyng og einir.
EFLAUST komstu i eyjarnar
ofanundan Laxamýri,
heyrðir ceður úa par,
árum knúðir litið far.
Fannst pér ekki: einkum var
ánœgjan pess farmur dýri?
Eflaust komstu i eyjarnar
ofanundan Laxamýri.
Veiðimaðurinx