Veiðimaðurinn - 01.09.1955, Blaðsíða 37

Krækti þá Steinþór út úr honum og
beitti nú aftur og kastaði út. Er svo ekki
að orðlengja það, að óðara var á aftur,
og fór nú öll fjölskyldan að draga. Hafði
nú söguhetjan nóg að gera að hlaupa
á milli og beita, kasta t'it og „afgogga“.
Það var orðið framorðið. Hvíldardeg-
inurn var lokið. Sólin var að hverfa yfir
toppinn á 'Geitafelli, og kastaði gulln-
um roða á skýjaþykkni yfir Eyjafjalla-
jökli. Þetta boðar þurrk eða góðviðri á
komandi degi. Steinþór leit yfir fiskkös-
ina. Þeir töldust 23, pund. Hann
lét Kóp í skottið á bílnum. Báðir voru
hamingjusamir með unnin afrek. En
framundan beið grár hversdagsleikinn.
A THS.
Veiðimaðurinn þakkar Ólafi söguna,
en vill ekki hvetja menn til að fara
að dæmi Steinþórs. Ritstj.
KASTMÓT S.V.F.R.
Kastmót S. V. F. R. fór fram í júní s.l.
í beggja handa flugukasti varð Ólafur
Þorsteinsson hlutskarpastur. Kastaði 32
metra. Tvö næst beztu köstin voru 311/2
og 31 metri.
í annarrar liandar flugukasti si<>raði
o o
Ólafur einnig. Kastaði 23 metra. Aðrir
þátttakendur voru allir jafnir. Köstuðu
21 rnetra.
í spónkasti (spinning) beggja handa
sigraði Gunnbjörn Björnsson. Kastaði
6ö metra. Næst bezta kast var 57 metrar.
Yeður var ágætt, en svo óheppilega
vildi til, að vatnið hafði verið tekið af
Árbæjarlóninu að mestu skömmu áður
en mótið hófst, og gerði það mjög örðugt
um vik. Þátttakan hefði mátt vera betri
hjá veiðimönnum bæjarins.
Fékk 62 pd. lax
I sumar veiddist í Björá í Naumdal í
Noregi lax, sem var 62 pund að þyngd.
Fiskur þessi var 135 cm. á lengd og
79 crn. að ummáli. Veiðimaðurinn var
danskur gullsmiður, Kai jacobsen að
nafni. Beitan var spónn.
Þetta kvað vera stærsti lax, sem út-
lendur maður hefur nokkru sinni veitt
í Noregi og sá stærsti, sem veiðzt hefur
í þessari á. En í annarri á í sama héraði
veiddist 68 punda fiskur 1937 eða 1938.
SÖNGFISKAR O. FL.
FERÐAMENN, sem hafa komið til Ceylon kunna
sögur um svngjandi fiska, sem halda sig hingað
og þangað umhverfis eyna. Heimamenn vinna sér
inn drjúgan skilding á því, að róa ferðamönnum
út á miðin þegar dimmt er orðið og lofa þeim
að hlusta á söng þessara furðufiska, sem sagt er
að líkist fögrum hörpuhljómi. hað eru vissar
tegundir skelfiska, senr framleiða þessi hljóð þegar
þcir koma upp í vatnsskorpuna. Ennfremur er til
þarna viss karpategund, sem gefur frá sér hvell
hljóð, þegar hann lreldur að hætta sé á ferðum.
Svipuðu máli gegnir um svonefndan sagaborra. Þeg-
ar hann lætur lil sín heyra er Jrað einna líkast
sterkum trumbusketti. En mesta undrun vekur
það þó hjá ferðamiinnunum þegar þeir heyra í
svonefndum fallbyssufiski. Hann gefur frá sér
sprengingahljóð, sem heyrast langt inn í land.
Þá er einnig til fiskur, sem suðar líkt og fluga
og segja heimamenn að það séu „vögguljóð" lians
um hrygningartímann.
En af öllum söng- og hljómlistarfiskum kvað
fiskur einn í Chile þó vera frægastur. Hann hefur
fjögurra tóna raddstiga og er sagður svngja liig
sín af mikilli list. Fiskifræðingarnir segja að hann
framleiði þessa tóna með því að draga sundmag-
ann sundur og saman á víxl.
Vkidimaðurinn
35