Veiðimaðurinn - 01.12.1960, Side 36

SIGURÐUR T. MAGNÚSSON:
Með veiðigyðjuna við hlið.
VEIÐIGYÐJAN hefur oft verið mér
hliðholl, en aldrei senr þennan morgun.
Ég var að veiðum við Norðurá, sem oft
áður, og átti að vera á efsta svæði með
félaga mínum, Rafni. Þar eru margir
fallegir og gjöfulir veiðistaðir. Þar sem
félaga mínum hafði vegnað betur fyrr í
ferðinni, kom það í minn hlut að velja
hyl, sem venja okkar er, þegar misjafnt
gengur. Ég valdi mér nú Hólshyl, sem
að vísu hafði ekki verið sérlega gjöfull,
það sem af var sumri, en alltaf mátti bú-
ast við sæmilegri veiði úr honum öðru
hvoru. Félagi minn ætlaði upp í Króks-
hyl og Króksfoss, og samdist okkur svo
um, að ef hann veiddi 2 laxa fljótlega,
þá kæmi hann til mín á bílnum og tæki
mig með upp eftir, ef mér hefði ekkert
gengið. Ég labba nú niður að hyl, og var
ég með á flugustönginni flugu frá
kvöldinu áður. Þetta var lítil White Wing
fluga, nr. 7 eða 8.
Þar sem mjög bjart var yfir og logn,
datt mér í hug, að eins gott væri að kasta
henni yfir fyrst, eins og einhverri ann-
ari. Ég byrja nú ofarlega í strengnum, til
að hafa línuna vel beina, þegar að aðal-
tökustaðnum kæmi, en hann er við stein
rétt við bakkann, Hóls-megin við ána,
neðarlega í strengnum. Jæja, þegar flug-
an snertir vatnið við steininn, er þrifið
í hana, og lax er á. Ég fékk hann með
góðu með mér niður hylinn, til þess að
styggja ekki við steininn, ef fleiri skyldu
vera í töku-skapi. Og landaði ég honum
í viki 8—10 metrum neðar.
Ég fór nú upp eftir aftur, og á sama
stað tók annar, og fór ég eins að með hann
og landaði honum á sama stað og liinum
fyrri. Ég hafði gleymt laxapokanum mín-
um í bílnum, og steikjandi sólarhiti var.
Hafði ég nú ekkert til að breiða yfir lax-
ana nema vasaklútinn minn og möl, og
gerði ég það, síðan fer ég enn á sama
stað. Og það er ekki að orðlengja það,
hann er enn á í fyrsta kasti.
Nú var mér öllum lokið. Hafði ég hitt
á óskastund eða hvað? Nú dugði enginn
vasaklútur lengur • sem yfirbreiðsla og
varð ég því að fara úr vestinu og nota
það! Eftir klukkutíma eða svo, kemur
veiðifélagi minn, og veit ég þá að hann er
búinn að fá tvo laxa. En þið hefðuð átt
að sjá upplitið á honum, þegar hann leit
undir vestið og sá þar 6 laxa! Þeir höfðu
allir tekið sömu fluguna. Hann þurfti
ekki að spyrja mig, hvort. ég ætlaði að
vera kyrr, hann sá það. Hann hafði feng-
ið tvo laxa (eins og mig grunaði), í Króks-
hyl, um leið og hann renndi, og séð
fleiri á sama stað. Einnig var svæðið þar
fyrir ofan óreynt, og ákvað hann því að
fara upp eftir aftur. Ég bað hann nú að
skilja eftir pokann minn, sem hann og
gerði. Ég hafði fengið þessa 6 laxa án
þess að missa neinn í milli, og var það
mér heldur sjaldgæft, að fá svona marga
í röð. Félagi minn hafði ekki fyrr snúið
26
Veidimaðurinn