Veiðimaðurinn - 01.04.1987, Qupperneq 37

Tumi Tómasson
Áhrif ádráttar
að hausti á
laxastofna í ám
Inngangur
Allt síðan klakhús voru reist og fyrst
starfrækt á íslandi, laust fyrir aldamótin,
hefur klakfiskur verið sóttur í árnar á
haustin. Hér hefur oftast verið um tiltölu-
lega lítið magn að ræða. Samfara uppbygg-
ingu eldisstarfsemi í landinu þróaðist
einnig hafbeit, og úr henni fengust klak-
fiskar. Þannig varð vaxandi þörf fyrir
hrogn og klakfisk fram til ársins 1984 mætt
að miklu leyti með sölu þessarra afurða úr
hafbeitarstöðvum, t.d. Kollafirði, Lárósi
og Vogalaxi. Fyrri part vetrar 1984 fannst
nýrnaveiki í Kollafjarðarstöðinni og síðar
einnig hjá öðrum hafbeitarstöðvum (Pól-
arlax og Vogalax) sem höfðu notað Kolla-
fjarðarfisk. Þar með var tekið fyrir sölu
hrogna innanlands úr þessum stöðvum.
Á síðustu tveimur til þremur árum hef-
ur átt sér stað gífurleg uppbygging í lax-
eldi, sem enn er ekki séð fyrir endann á.
Ýmsir hafa orðið til þess að ala lax til und-
aneldis, en reynslan af hrognum úr eldis-
laxi er enn misjöfn og oft slæm. Þetta,
ásamt minnkandi framboði úr hafbeitar-
stöðvum, hefur orðið til þess að ásókn í
klaklax úr ánum hefur stóraukist, og aldrei
verið meiri en s.l. sumar. Veiðimenn hafa
ekki farið varhluta af þessari þróun, því
mörgum hefur verið boðið gott verð fyrir
vel með farnar, lifandi hrygnur.
Tumi Tómasson lauk prófi í fiskifraði frá
ríkisháskólanum í Oregon í Bandaríkjun-
um árið 1978 og starfaði því ncest um tíma
í Borgarnesi á vegum Veiðimálastofnunar,
en hélt þá til Suður-Afríku, þar sem hann
vann að rannsóknum. Hann veilir nú for-
stöðu Norðurlandsdeild Veiðimálastofn-
unar á Hólum t Hjaltadal. Meðfylgjandi
grein er byggð á erindi, sem Tumi flutti á
fundi L.S. 31. janúar s.l. sem sagt er frá
hér í blaðinu.
VEIÐIMAÐURINN
33