AVS. Arkitektúr verktækni skipulag - 01.04.1997, Blaðsíða 24

n
— f
-aClL=—L= Js?-—- =Lfe- — ——
n
hljol
rmiJLy ----
D

Margar athyglisveröar frágangslausnir voru þróaö-
ar á þessum tíma. Halldór kom t.d. meö þá hug-
mynd aö steypa tvöfaldar botnplötur í húsum, með
einangrun á milli. Eftir að því var hætt lagði hann
áherslu á að botnplötur væru einangraöar aö ofan
en ekki aö neðan. Eftirfarandi tilvitnun í grein sem
Halldór Halldórsson skrifaöi skömmu áöur en
hann lést í „lðnaðarmál“ áriö 1969 lýsir afstööu
hans til íslenskra húsnæöismála nokkuö vel. „Um-
búöalaust eru aöalatriöin þessi: Húsnæði í köldu
landi er hin brýnasta lífsnauðsyn. Einnig aö rými
þess sé viö hæfi. Húsnæðiskostnaður sé hóflegur.
Ekki síst fyrir lágtekjufólk." Og síöar í sömu
grein:„Úrlausn þessa vandamáls er skipulagsleg
frekar en tæknileg. Þaö skortir heldur ekki fjár-
magn. Húsnæðiskostnaður þjóöarinnar er árlega
mörg hundruð milljónum hærri en þyrfti aö vera.
Þaö þarf aö stjórna þessum málum markvisst meö
þjóðarhag aö leiöarljósi. Og þaö þarf aö þora aö
stjórna."
Mikill hluti af viöskiptavinum Húsnæðisstofnunar
voru einstaklingar sem voru aö byggja sjálfir. Lán-
veiting til íbúðarbygginga var í fjöldamörg ár ekki
nema um 20% þannig aö þetta fólk þurfti oft að
leggja á sig ómælda vinnu til þess aö koma sér
upp húsnæöi. Samband stofnunarinnar viö hús-
byggjendur var mjög náiö enda gátu þeir leitað aö-
stoðar hennar ef einhver vandamál komu upp sem
þurfti aö leysa. í upphafi voru talsverð brögö aö því
aö fólk gengi ekki frá húsum sínum aö utan og
einnig voru lóöir sums staöar ófrágengnar svo
árum skipti. Því var tekinn upp sá háttur aö af-
greiða ekki síöasta hluta láns fyrr en hús voru full-
frágengin aö utan.
Lengst af voru 5-6 fastir starfsmenn á teiknistof-
unni og önnuðust þeir fyrst og fremst hönnun
„týpuhúsateikninga“. Framan af haföi teiknistofan
ekki neitt byggingareftirlit eöa leiðbeiningarstarf
meö höndum, enda engin tök á slíku vegna mann-
fæöar. Var í þeim efnum treyst á úttektir bygging-
arfulltrúa og leitað samvinnu viö þá um frekara eft-
irlit og fyrirgreiöslu eftir því sem tök voru á. Emb-
ætti byggingarfulltrúa sem áttu aö fylgjast meö
þessum málum voru samt víöa nokkuð veik Þegar
fjölgaöi á stofnuninni og menn fóru aö heimsækja
þessi embætti þá kom víða í Ijós aö ekki haföi ver-
ið haldið til haga uppdráttum af þeim húsum sem
viðkomandi byggingarnefndir höföu samþykkt og-
22