AVS. Arkitektúr verktækni skipulag - 01.04.1997, Qupperneq 26

ingum frá teiknistofu stofnunarinnar. Þeir áætluðu
þá að 80-90% af öllum íbúðarhúsum sem byggð
höfðu verið á Austfjörðum undanfarin 5-10 ár hef-
ðu verið teiknuð á vegum Húsnæðisstofnunar.
í lokaorðum skýrslunnar gagnrýndu þeir þann
heildarsvip sem byggðin myndaði og sögðu m.a.:„-
Þarna ægir saman háum og lágum húsum, með
risþaki, skúrþaki og flötu þaki og gætir lítils sam-
ræmis á milli.“ Þeir fjölluðu einnig um þakform
húsa og sögðu um þau: „Risþakið hefur reynst
Austfirðingum best.“ Einnig benda þeir á að mikl-
ar breytingar hafi verið gerðar á húsunum frá því
að þau hafi átt að heita „lítil, einföld týpuhús" og
þar til þau stóðu fullbúin og að ekki hafi verið skeytt
um að breyta eða samræma sérteikningar. Þeir
benda á að frágangur húsa sé mjög misjafn og að
oft sé ekki gengið þokkalega frá húsum og lóðum.
Þetta valdi sjáanlegum frostskemmdum á veggj-
um og hvimleiðum svip í nýjum hverfum.
Til úrbóta leggja þeir til að aðstæður á hverri lóð
verði kannaðar betur áður en teikningar eru valdar
og að meira tillit sé tekið til veðurfars. Rétt sé að
hamla gegn breytingum á „týpuhúsum" og að
hvetja húseigendur til að ganga frá húsum sínum
að utan. Þeir benda á að stofnunin hafi bætt úr
brýnni þörf þessara byggðarlaga, en harma að
hafa ekki haft aðstöðu til byggingareftirlits og meiri
samvinnu við byggingaryfirvöld staðanna. Einnig
töldu þeir óumdeilanlegt að teiknistarfið mætti ekki
vera nema einn hluti af þjónustu stofnunarinnar og
kæmi ekki að fullum notum án eftirlits.
LÁNAREGLUR
Lánareglur stofnunarinnar ákváðu hámarksstærð
á húsnæði sem hægt var að lána til. Alveg frá upp-
hafi hafa verið í gildi ákveðin stærðarákvæði sem
miðuðu að því að halda fjárfestingu í íbúðarhús-
næði innan einhverra „skynsamlegra" marka.
Þessar stærðarreglur hafa samt alltaf legið undir
gagnrýni og hafa verið rýmkaðar talsvert vegna
þrýstings í áranna rás. í byrjun voru þetta rúmtaks-
reglur, síðan var miðað við brúttó fermetra, síðan
nettó fermetra og svo var bætt við ákveðnum fer-
metrafjölda umfram það. Ákveðið rými var ekki
talið með, og með því að skerða lofthæð í þaki og
í kjallara gátu menn byggt mun stærra en reglurn-
ar sögðu fyrir um. Þannig má hugsanlega segja að
þessar reglur hafi óbeint stuðlað að því að menn
byggðu sumpart óskemmtilegra húsnæði að hluta
en ella. Rétt er að hafa í huga að lengst af á því
tímabili sem Húsnæðisstofnun hefur starfað var
bygging
íbúðarhúsnæðis aðgengilegasta og besta fjárfest-
ing sem almenningur átti kost á. Það skipti þá
24