AVS. Arkitektúr verktækni skipulag - 01.03.1998, Page 21

ingarársins, - hvaö þá aö auglýst hafi verið eftir
stjórnanda fyrir verkefniö.
Ég vil geta þess aö í þeim hugmyndum sem ég hef
fengið í hendur um þessa framkvæmdastjórn er
gert ráö fyrir aö í henni sitji sjö menn, og þar af einn
tilnefndur af listamannasamtökum, þ.e.a.s. af
Bandalaginu. Hinir yröu tilnefndir af borginni,
þ.e.a.s. þrír fulltrúar, af menntamálaráöuneytinu,
utanríkisráöuneyti, og einn til viöbótar til-
nefndur af atvinnulífinu. Þessi skipan er að
mínu viti ekki skynsamleg og hefi ég komið
þeirri skoðun minni á framfæri viö hlutaðeig-
andi.
Fyrsta verk framkvæmdastjórnarinnar hlýt-
ur aö vera aö auglýsa eftir stjórnanda verk-
efnisins og jafnframt aö komast inn í þá
samvinnu sem hinar borgirnar átta hafa
ræktaö meö sér á síðustu mánuöum. Þaö er Ijóst
aö þaö verður hlutskipti okkar í stjórn Bandalags-
ins aö fylgjast meö hverju skrefi í þessu máli og
vera meö vöndinn á lofti þegar keyrt er í hlutlaus-
um."
Á þessum aöalfundi BÍL, 16. nóv. 1996, ályktaði
fundurinn um menningarmál. Sú ályktun markar
afstööu Bandalagsins eöa stefnu í mörgum mála-
flokkum og fara hér á eftir nokkur atriði úr þessari
ályktun:
„ÁLYKTUN UM MENNINGARMÁL
Aöalfundur Bandalags íslenskra listamanna átelur
þaö stefnuleysi sem ríkir í menningarmálum þjóö-
arinnar og birtist meö skýrustum hætti í ráðaleysi
stjórnvalda gagnvart því flóöi erlends afþreyingar-
efnis sem í síauknum mæli fyllir skilningarvit fólks-
ins í landinu. Þetta stefnuleysi er þeim mun alvar-
legra sem öllum ætti aö vera Ijóst aö menning okk-
ar á undir högg aö sækja og getur glatast ef viö sitj-
um aðgerðarlaus hjá. Bandalagið telur aö nú þeg-
ar veröi aö snúa vörn í sókn og skorar á ráðamenn
og annað ábyrgöarfólk í samfélaginu aö fylkja liöi
og marka framsækna menningarstefnu sem eflt
geti trú fólks á framtíð þjóðmenningarinnar og bú-
setu fólks í landinu.
MENNINGARSTEFNA
íslendingar standa á þröskuldi nýs tíma. Meö bylt-
ingu í fjarskiptatækni og fjölmiðlun hafa samskipti
milli einstaklinga og þjóöa gjörbreyst á stuttum
tíma og menning okkar nýtur ekki lengur þeirrar
verndar sem áöur skapaðist vegna fjarlægöar frá
öörum löndum. Til aö bregöast viö þessum breyt-
ingum telur fundurinn að marka þurfi menningar-
stefnu sem feli í sér stórátak er styrki þær stoðir
sem íslenskt menningarlíf hvílir á. Slíkt átak ætti
aö beinast aö því aö rækta skapandi hugsun og
áræöi meöal fólksins í landinu og efla hvers kyns
nýsköpun á sviöi vísinda og lista. í krafti átaksins
væri hægt aö ráöast gegn þeirri menningarlegu
stéttaskiptingu, sem vaxið hefur meö þjóöinni á
síðustu árum, og efla
vitund hennar um sjálfa
sig í samfélagi þjóö-
anna. Menningarstefna
sem þessi verður ekki
mótuö nema stjórnvöld
hafi þar forystu um og
raunverulegur vilji sé
meðal ráöamanna til
þess aö gefa menntun og menningu forgang.
LISTAHÁSKÓLI
Listamenn bundu miklar vonir við frumvarp þaö til
laga um listmenntun á há skólastigi sem samþykkt
var á Alþingi fyrir næstum tveimur árum. Síöan þá
hefur málið hinsvegar lítiö þokast áfram og enn
hefur ekki veriö stofnað til Listaháskóla íslands. Á
meðan fjarar undan þeim skólum sem sinna þess-
ari menntun og upphaflegar forsendur taka breyt-
ingum. Bandalag íslenskra listamanna skorar á ríki
og borg aö leysa hiö fyrsta úr þeim vandkvæðum
sem standa í vegi fyrir stofnun skólans.
UPLÝSINGASAMFÉLAGIÐ
Ríkisstjórnin hefur nýlega birt á prenti þá framtíð-
arsýn sem hún hefur á upplýsingasamfélagiö. Meö
þessu skjali hefur stjórnin lagt grunn aö mótun
stefnu um hvernig nýta megi nýjustu upplýsinga-
tækni til framfara á ýmsum sviöum þjóðlífsins.
Bandalagiö fagnar þessu framtaki ríkisstjórnarinn-
ar og hvetur til þess að nú veröi ekki látið sitja viö
orðin tóm. Sérstaklega ber aö fagna álitsgerö
starfshóps um menntun, vísindi og menningu, þar
sem m.a. er lögö áhersla á mikilvægi þess aö upp-
lýsingatækni veröi nýtt til fræöslu og kynningar á
íslenskri menningu og menningarefni, starfi lista-
manna og verkum þeirra. í þessu sambandi ítrek-
ar Bandalagið þá stefnu sína aö innan listgrein-
anna skuli stofnaöar kynningarmiðstöðvar sem
séu sjálfseignarstofnanir er sérhæfi sig á viðkom-
andi sviði. Nú þegar eru tvær slíkar starfandi, ís-
lensk tónverkamiöstöö og Upplýsingamiðstöð
myndlistar, en til viðbótar þyrfti aö koma á laggirn-
Þetta stefnuleysi er
þeim mun alvarlegra
sem öllum œtti að
vera Ijóst að menn-
ing okkar á undir
högg að saekja.
19