AVS. Arkitektúr verktækni skipulag - 01.12.2000, Qupperneq 18

Við afhendingu á skrifstofuhúsgögnum frá GKS-hús-
gögnum, f.v. Rafn B. Rafnsson, Laufey B. Friðjóns-
dóttir, Aðalsteinn Ingólfsson.
Ljósm. Sóla.
Frá því þessari sýningu lauk hefur stjórnarnefnd
safnsins unnið að því að semja lög og skipulags-
skrá fyrir safnið, þar sem reynt er að „skilgreina”
það og hlutverk þess í íslensku safnaumhverfi.
Samkvæmt fyrirliggjandi drögum að skipulagsskrá
er Hönnunarsafni íslands ætlað að safna, skrá,
varðveita, rannsaka og sýna íslensk „húsgögn og
annan húsbúnað, innréttingar af ýmsu tagi, nytja-
hluti úr leir, postulíni, gleri (heitu og köldu), tré,
málmi og gerviefnum, skrautmuni eftir helstu
hönnuði, gull- og silfursmíð og aðskiljanlegt skart,
hljóðfæri, leikföng, textíl, jafnt í hagnýtu formi sem
Innlit í geymslur Hönnunarsafnsins. Nokkur sýnishorn
af íslenskum og dönskum stólum.
Ljósm. Marissa Arason.
frjálsu, fatnað og fylgihluti hans (accessories),
hönnun í leður- og skinnaiðnaði, bókagerð og
bókaskreytingar, grafíska hönnun (auglýsingar,
veggspjöld, frímerki, peningaseðla, umbúðir og
ýmislegt auglýsingaefni í stafrænu formi), marg-
háttaða hönnun (tæknilega hönnun, mælitæki,
Ijósabúnað, vogir, öryggis- og björgunarbúnað
o.fl.).”
Jafnframt er Hönnunarsafninu ætlað að safna
heimildum um íslenskt listhandverk og hönnun á
20stu öld, þ.á.m. úrklippum, Ijósmyndum, bækling-
um, bókum og segulbands- og myndbandsupp-
tökum til afnota fyrir starfsfólk safnsins og fræði-
menn um íslenskar sjónmenntir.
Eins og þessi drög bera með sér er ekki ráðist á
garðinn þar sem hann er lægstur, einkum þegar
tekið er tillit til þess að aðeins einn starfsmaður er
fastráðinn við safnið, sýningarrými er í rauninni
ekkert og rekstrarfé af skornum skammti, svo ekki
sé meira sagt. Á móti kemur að safnið hefur mætt
miklum skilningi bæjaryfirvalda í Garðabæ,
íslenskra og erlendra hönnuða, fyrirtækja og ein-
staklinga. Nú er unnið er að því að finna varanlegt
sýningarhúsnæði fyrir safnið í hjarta Garðabæjar,
auk þess sem verið hefur til umræðu í skipu-
lagsnefnd bæjarins að taka frá byggingarlóð fyrir
það á góðum stað í bæjarlandinu. Þangað til ætlar
safnið að vera á faraldsfæti með eigin muni
og/eða sérsýningar á íslenskri og erlendri hönnun.
Stórar gjafrir
íslenskir hönnuðir hafa fært safninu að gjöf eða
til langtímaláns margan góðan gripinn, og sama
má raunar segja um erlenda starfsbræður þeirra.
Tveir þekktir breskir hönnuðir og íslandsvinir,
Michael Young og Jasper Morrison, tóku frá hús-
gögn til að gefa safninu um leið og þeir fréttu af
stofnun þess. Samtök finnskra iðnhönnuða gáfu
safninu einnig á þriðja tug muna: húsgögn, kera-
mík, fatnað og ýmiss konar nytjahluti.
Og húsgagnafyrirtækið GKS-húsgögn „mubler-
aði upp” skrifstofu Hönnunarsafnsins með íslensk-
um húsgögnum eftir Gunnar Magnússon og Pétur
Lúthersson.
Aðstandendur safnsins verða einnig varir við
breytt viðhorf gagnvart hönnun meðal almennings.
í stað þess að senda gamlan húsbúnað beint á
haugana, er nú iðulega haft samband við undir-
16