Heilbrigt líf - 01.12.1950, Blaðsíða 43

skurði 1400—1600 grömm, við að skera burtu brjóst af
konu 700—800 grömm, við gallblöðruskurð 200—280
grömm, við magaskurð 450—650 grömm, við móðurlífs-
skurð 400—450 grömm og nýrnaskurð 600—800 grömm.
Ef áætla á blóðmissi fyrirfram, verður að reikna með
fyrrnefndu tapi, þótt aðgerðin gangi í alla staði vel. Þar
sem blóðmissir verður 500 grömm eða meira, ætti að vera
sú regla að bæta sjúklingi það með blóðgjöf, meðan á
aðgerð stendur eða stuttu á eftir.
En þetta er því aðeins hægt, að ekki þurfi að horfa í
hvern dropa og reyna að láta þá, sem þarfnast þess mest,
sitja fyrir því litla, sem næst af blóði. Við þetta bætist
svo, að blóðs getur oft orðið þörf fyrirvaralaust, og ein-
mitt, þegar svo stendur á, oft mikils af því.
B lóSgj afasv eitir.
Hér á landi hefur fram til þessa verið reynt að leysa
þetta mál með því að hafa svonefndar blóðgjafasveitir,
þ. e. hóp manna, sem eru blóðflokkaðir, og er maður af
viðeigandi flokki kallaður, þegar blóðs hans er þörf. Skát-
arnir hafa meðal annars unnið ómetanlegt starf á þessu
sviði, því að lengi vel var næstum öll blóðöflun byggð á
blóðgjafasveit þeirra. Upp á síðkastið hafa læknastúdent-
ar gefið mikið blóð — enda hæg heimatökin, sérstaklega
meðan þeir eru við nám á spítölum. Það er vafalaust
fjöldi manns, sem eiga þessum blóðgjöfum líf sitt að
launa, því að þeir hafa verið óþreytandi og brugðið skjótt
við, hvort sem var á nóttu eða degi.
Þetta fyrirkomulag hefur slíka annmarka, að það getur
ekki fullnægt þeirri blóðþörf, sem skapast við viðunandi
notkun blóðs.
Hér er í fyrsta lagi um tiltölulega fámennan hóp að
ræða, og það eru takmörk fyrir því, hve oft má láta þeim
blæða, án þess að ganga of nærri þeim. Þeir eru því ekki
Heilbrigt líf
137