Úrval - 01.06.1956, Blaðsíða 46

Úrval - 01.06.1956, Blaðsíða 46
■ ÚRVA-L 44 bandsins er farin að draga til sín hug þeirrá, en þar njóta gáfur hennar’sín bezt. Ég er sannfærður um, að konur gætu afrekað allt það sem karlmenn hafa afrekað á Sviði lista og vísinda, ef þær beittu sér jáfnfjölmennar að því og nytu til þess jafnörv- aftdi aðstæðná og karlar njóta, en mikið skortdr á að svó hafi verið: Konur' eins og Marie Curie, Liza Meitner, Gerty Cori og Dorothy Needham, að ekki séu fleiri nefndar, hafa sýnt hvað konur geta afrekað í vísindum — enda þótt sorg- lega fáar konur hafi helgað sig þeirri grein. Sama máli gegnir um aðrar greinar. Þar sem konur fá tækifæri til að sýna hvað þær geta, standa þær karlmönnunum jafnfætis, og oft á tíðum framar. Konur eru í miklu ríkara mæli en karlar gæddar þeirri tegund gáfna, sem mannkynið þarfnast mest nú — og hefur raunar alla tíð þarfnast. Það er sú tegund, sem' verndar líf og viðheldur því og veitir ríku- leg tækifæri til þroska. Það er öllu mannkyni til góðs að konur fái tækifæri til að njóta hæfileika sinna til fulls. Bæði karlar og konur ættu að læra að skilja til fulls þá staðreynd, að það hvílir nær eingöngu á herðum konunnar að annast barnið og móta þroSka þess. Að ala upp barn er ábyrgðarmesta starf sem nokkur maður getur tekizt á hendur fyrir annan mann. Pramtíð mannkynsins gétur verið undir því komin hvernig þetta starf er af hendi leyst. Það er ekki „fjötur um fót“ þess sem vinnur það. Það er mesta forréttinda- og ábyrgð- arstarf, sem nokkurn tíma hef- ur verið lagt á herðar nokkurs manns og ræður öllu öðru fremur örlögum mannkynsins. Höndin sem ruggar vöggunni er vissulega höndin sem stjórnar heiminum. Ef heimurinn er ekki eins og hann ætti að vera, er sökin einkum karlmannanna, sem hafa aldrei gefið konunum tækifæri til að þjóna þeim á þann hátt sem þær eru hæfast- ar til — að kenna karlmönn- unum að elska meðbræður sína. Það er hlutverk konunn- ar að kenna karlmanninum að vera mannlegur. Bezta leið karlmannanna til að hjálpa sjálfum sér er að hjálpa konunum til að neyta hæfileika sinna. Á þann hátt munu bæði kynin í fyrsta skipti njóta til fulls í samein- ingu þess sem hvort um sig hefur fram að leggja til sköp- unar betri og farsælli heimi.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.