Úrval - 01.06.1956, Qupperneq 82

80
tJRVAL
anna sé ekki takmark í sjálfu
sér heldur leið til þess að bæta
lífskjör fólksins. Ef efnahags-
legar framfarir í löndum Suð-
austurasíu verða ekki eins örar
eða örari en í vanyrktum lönd-
um undir stjórn kommúnista,
er útlitið ekki bjart. Þó að
flestir Austurasíubúar kunni að
hafa andúð á kommúnisman-
um sem stjórnarkerfi, hafa þeir
samúð með Kínverjum og Rúss-
um og dást að þeim fyrir það
að þeir hafa verið reiðubúnir
að þola harðræði og jafnvel
harðstjórn til þess að ná því
marki að öðlast efnahagslegt
og pólitískt jafnrétti við Vest-
urlönd. Jafnrétti er æðsta krafa
þeirra. Ef þeir geta ekki öðl-
ast það með aðferðum vest-
ræns lýðræðis, munu þeir leita
annarra ráða.
Þetta ástand skapar Vestur-
veldunum ágætt tækifæri. Vér
höfum tök á að efla framfarir
í löndum Austurasíu miklu ör-
ar en þau gætu hjálparlaust,
en aðferðin sem vér beitum við
tækni- og efnahagsaðstoð vora
er jafnþýðingarmikil og að-
stoðin sjálf. Og aðferðin verður
í samræmi við tilgang vom
með aðstoðinni. Ég held að vér
höfum ekki hugsað nógu vel
um tilganginn með aðstoð vorri
við aðrar þjóðir.
Vestrænar ríkisstjórnir, sem
veitt hafa Austurasíuþjóðum
tækni- og efnahagsaðstoð, hafa
venjulega rökstutt þá stefnu
sína með því að það sé áhrifa-
rík aðferð til að stemma stigu
við útbreiðslu kommúnismans.
Vér lítum enn á efnahagsmál
og stjórnmál í Austurasíu frá
vestrænu sjónarmiði eingöngu,
hvernig þau geti haft áhrif á
valdajafnvægið milli landa
kommúnista og Vesturlanda.
Oss hefur ekki enn lærzt að
líta á efnahagsaðstoð við
Austurasíu sem tækifæri til
samvinnu við þau lönd, í stað
þess að líta á hana sem tæki í
samkeppni vorri við Rússa. Eg
held að efnahagsaðstoð muni
aldrei verða árangursrík að-
ferð til að fá þjóðir Austur-
asíu til að gera það sem vér
viljum, nema þær vilji það í
raun og veru sjálfar.
En nú mun einhver spyrja:
hvernig er hægt að ætlast til
þess að Vesturlandabúar líti á
málefni Asíu með augum Asíu-
búa? Hvaða gagn er að því
fyrir Vesturlandabúa að látast
vera Austurlandabúi ? Ef vér
eigum ekki að. veita aðstoð
vegna ótta við kommúnismann,
til hvers eigum vér þá að vera
að veita aðstoð yfirleitt? Þeirri
spurningu verður að ég hygg
bezt svarað með því að benda
á, að sú staðreynd, að vér er-
um jarðarbúar, er mikilvægari
en hitf, að vér erum Vestur-
landabúar. Það er ekki langt síð-
an alþjóðasamskipti voru næst-
um eingöngu samskipti vest-
rænna ríkja. Fram til þess tíma
er Japanir sigruðu Rússa í byrj-
un þessarar aldar hafði Asía