Læknaneminn - 01.04.1985, Blaðsíða 54

clavivular línu í 5. rifjabili hœgra
megin á thorax í stað vinstra megin.
Þessi leiðsla hefur reynst hafa hag-
nýtt gildi til greiningar á hægri
infarct. Komið hefur í ljós, að St-
hækkun í V^R við inferior hjartadrep
er nákvæm vísbending um, að sjúkl-
ingur geti einnig verið með hægra
hjartadrep. í nýlegri rannsókn, þar
sem leitað var að hægra hjartadrepi
hjá 110 sjúklingum með skilmerki
um inferior hjartadrep kom í ljós, að
næmi (sensitivity) ST-hækkana 0.5
mm í leiðslu V^R, sem merki um
hægra hjartadrep í þessum sjúklinga-
hópi var 82.7% og sérhæfni (specif-
icity) var 76.9%. Spágildi (predict-
ive value) ST-hækkana í V^R, var
80%, en spágildi eðlilegs ST-bils
var einnig 80%. Þetta á þó ekki
við um sjúklinga með St-hækk-
un í V,, (anterior/anterior septal
hjartadrep), eða sjúklinga með goll-
urhússjúkdóma, vinstra greinrof og
langvarandi lungnasjúkdóma.4
POST-mortem athuganir á völdum
hópi sjúklinga sýnir, að allt að 24%-
34% af þeim, sem látist hafa vegna
posterior hjartadreps, hafa einhverjar
skemmdir í hægra slegli.7>
Athuga verður V^R snemma, þar
sem hækkanir í þessari leiðslu geta
horfið jafnvel tveimur klukkustund-
um eftir að sjúklingur fær brjóst-
verki.
Meðferð
Hér verður aðeins stuttlega fjallað
um meðferð við hægra hjartadrepi.
Líkt og við bráða vökvamyndun í
gollurhúsi (tamponade), getur notk-
un þvagræsilyfja leitt til versnandi
ástands þessarra sjúklinga, þar sem
útfall hjartans er oft mjög minnkað.
Fyrir utan hefðbundna meðferð við
bráðu hjartadrepi, hefur eftirfarandi
verið notað við meðferð á sjúkling-
um með hægra hjartadrep og minnk-
aða starfssemi hægra slegils (low-
output syndrome):
1. Vökvagjöf
Aukið blóðrúmmál eykur útfall hjart-
ans með því að auka þrýstingsmun-
inn milli hægri og vinstri forhólfa.
Vökvinn flæðir þá frá hægri hluta
hjartans til þess vinstri um lungna-
blóðrásina. Ekki skiptir máli hvaða
innrennslisvökvi er notaður og
þyngdaraukning sjúklings í upphafi
meðferðar er ekki áhyggjuefni.5
2. Aukin samdráttarhœfni hjartans
Ef vökvagjöf dugar ekki er gripið til
lyfja, sem auka samdráttarhæfni
hjartans, svo sem Dopamins, Dobu-
tamins og Isoproterenols ofl. Einnig
hafa æðaútvíkkandi lyf verið reynd.
3. Annað
Intra-aorta balloon counterpulsation
og tricuspid lokuskipta þarf sjaldan
að grípa til.
Sérstök meðferð er aðeins ráðlögð
ef um er að ræða minnkað útfall
hjartans (low cardiac output state).6
Lokaorð
Hægra hjartadrep er alls ekki sjald-
gæft fyrirbæri hjá sjúklingum með
inferior hjartadrep. Afleiðingar þess
geta verið alvarlegar og notkun
þvagfæsilyfja getur oft verið mjög
varasöm, þar sem ástand sjúklingsins
52
LÆKNANEMINN >/i985 - 38. árg.