Úrval - 01.04.1965, Blaðsíða 42

40
heldur en í hinum hópnum. StaS-
tölulegar sannanir eru fyrir hendi
þess efnis, að líkamsbygging
manns sé í beinum tengslum við
líkurnar fyrir lijartaslagi.
Arfgent/i. Ýtarlegar rannsóknir
á ættingjum hóps manna, sem feng-
ið hafa hjartaslag, og hins vegar
ættingjum annars hóps manna>
sem ekki hafa fengið það, leiða
eftirfarandi i ljós: Hjartaslag hafði
verið tíðara meðal foreldra þeirra,
sem töldust til hópsins, er hjarta-
slag hafði fengið, en meðal foreldra
hinna heilbrigðu. Hjartaslag hafði
verið átta sinnum tíðara meðal
bræðra og systra þeirra, er slag
höfðu fengið, en hinna heilbrigðu.
Um er að ræða aðra mismunandi
þætti við útreikning á líkunum
fyrir hjartaslagi, svo sem of háum
hlóðþrýstingi og sykursýki, en báð-
ir þessir kvillar auka likurnar á
hjartaslagi. Enn annar þáttur er
hæð mannsins. Stuttvaxið fólk er
móttækilegra fyrir kransæðasjúk-
dómum en hávaxið. Enn annar
þáttur er magn þeirra efna í blóð-
inu, er nefnast „Phospholipids“,
sem virðast hindra að cholesterol
safnist fyrir í æðum.
Allir þessir þættir í sameiningu
segja til um likurnar fyrir hjarta-
slagi, og er munurinn geysimikill,
allt frá engum líkum upp í „mjög
miklar“. Og þetta er „kransæða-
sjúkdómakortið“. Nefna skyldi
þetta i aðvörunarskyni: Einn, tveir
eða jafnvel þrír þættir nægja ekki.
Alla þættina verður að meta og
innbyrðis tengsli þeirra, ef „eink-
unnagjöfin“ á að hafa nokkurt
gildi.
ÚRVAL
IiVAÐ ER IIÆGT Afí GERA í MÁLI
ÞESSU?
Sértu karlmaður um þrítugt, hef-
urðu sjálfsagt llitlar áhyggjur af
heilsu þinni. En ég vona, að þú i-
liugir samt vandlega upplýsingar
þær, sem hér hafa verið gefnar.
Ef það er öruggt, að faðir þinn,
bræður, afar eða föður- eða móður-
bræður hafa fengið hjartaslag vegna
kransæðasjúkdóms, ættirðu að taka
þann möguleika til athugunar, að
þú kannt einnig að hafa erft til-
hneigingu til þess sjúkdóms. Ef lík-
amsbygging þin er einnig þannig,
að hún megi teljast auka þessar
líkur, eru þegar fyrir hendi tveir
þættir, sem gefa til kynna, að lík-
ur fyrir hjartaslagi séu einhverj-
ar fyrir hendi. Þá myndi ég halda
því fram, að það væri viturlegt,
að þú létir rannsaka heildarlíkurnar
tafarlaust.
Þetta gæti reynzt ein þýðingar-
mesta ákvörðunin, sem þú munt
nokkru sinni taka á ævinni. Ef þú
reyndist hafa tilhneigingu til þessa
sjúkdóms, þá gætirðu huggað þig
við þá staðreynd, að aldur þinn
gerir það að verkum, að teljast má
næstum víst, að rétt meðhöndlun
komi að gagni. Meðhöndlunin mun
alls ekki hindra störf þín eða hreyf-
ingarfrelsi. Líklega mun helzt verða
um að ræða rétt mataræði, eftirlit
með likamsþyngd og hæfilega lík-
amshreyfingu. Þú munt verða að
fara í læknisskoðun með vissu
miliibili, og þú munt öðlast þægi-
lega fullvissukennd, þegar þú frétt-
ir, að meðhöndlunin ber árangur
gagnvart kvilla, sem hefði orðið
hættulegri fyrir þig með hverju ár-