Úrval - 01.04.1965, Blaðsíða 96

Úrval - 01.04.1965, Blaðsíða 96
94 ÚRVAL og á alls konar gleðihúsum og könnuðust því vel við þessa ungu menn. Eitt kvöldið, er Bidwell liafði tapað milclu fé við spilaborðið og var að drekkja sorgum sínum við vínskenkiborðið, settist maður einn við blið bonoum og lagði eftirfar- andi spurningu fyrir hann: Var liann reiðubúinn til þess að bjálpa vissum aðila að losna við mikið magn af stolnum skuldabréfum .í Evrópu? Ilann skyldi fá rífleg ó- makslaun. Hann var þaulvanur skuldabréfaviðskiptum og því ein- mitt rétti maðurinn til þess. Þarna var um glæpsamleg fjár- svik að ræða. Á því lék ekki hinn minnsti vafi. Og þörf væri á geysi- lega sterkum taugum og blátt áfram ótrúlegri snilli, ætti uppátæki þetta að takast. Að engu mátti fara óðslega, beldur varð að fara ofur varlega að öllu, jafnvel í hinum smæstu smáatriðum. En þarna blasti líka við honum opin leið út úr öllum ógöngunum. Austin gekk því að tilboðinu fegins hendi. Hann fór til Evrópu og leysti af bendi verkefnið með snillibrag. Svo sneri hann aftur til Ameríku nokkr- um mánuðum síðar. Ómakslaun hans voru samtals 13.000 dollarar. Og upp frá þeim degi lagði hann ekki framar fyrir sig lögleg störf. Hann var óskaplega metnaðargjarn á sviði glæpastarfsemi eigi siður en á fyrra starfssviði sínu. Hann stefndi ætíð að hæsta tindinum. Og árið 1872, þegar hann hafði náð 26 ára aldri, var hann kominn til Lundúna og hafði þegar ráðizt til atlögu gegn sjálfum Englands- banka. Nú var Austin Bidwell orð- inn heljarmikill karl, að því er virt- ist. Hann var mjög myndarlegur maður, næstum 6 fet á hæð. Enni hans var hátt, og niður á það féll stór lokkur. Ilann var mjög glæsi- leg klæddur að jafnaði' og hafði tamið sér hljóðlátt fas heklrimanna. Hann bar stóra demantshringi, var með barta og lítið yfirskegg. Hann hafði afmáð öll merki hins lága uppruna síns, og hann stóð hinum frambærilegustu, ungu mönnum i Lundúnum fyllilega á sporði, bæði hvað snerti klæðaburð, samræðu- hæfileika og þokkafulla framkomu. En af öllum hans mörgu hæfileik- um var þó einn, sém var honum langsamlega dýrmætastur, en það var hæfileiki lians til þess að vekja traust annarra. MEÐ FJÁRSVIII í IIUGA Hann var ekki einn síns liðs. í hlutverki sinu sem Frederick Al- bert Warren var Austin Bidwcll aðeins hinn opinberi fulltrúi eldri bróður síns, George að nafni. Ge- orge Bidwell var heilinn á bak við allt brallið, skipuleggjandinn, sem stjórnaði sókninni og skipulagði hana. Hann var 7 árum eldri en Austin og hafði auðgazt dálítið á þvi að svíkja vörur út úr heildverzlunum með því að svna þeim fölsuð fjár- málameðmæli og afla sér þannig lánstrausts hjá þeim. Hann liafði stundað þessa iðju víðs vegar á austurströnd Bandarikjanna, en loks hafði hann lent í klandri í Virginiufylki. Og þar hafði hann verið dæmdur í tveggja ára fang- elsi. En á sjálfan jóladaginn árið
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.