Úrval - 01.07.1968, Síða 114

112
ÚRVAL
með þessum orðum: „Tilraun núm-
er 1 — algert hernaðarleyndar-
mál“. Wellington flugvél kom í ljós
yfir vatni og kúiulaga hlutur datt
úr henni. Gibson furðaði sig á því
að kúlan hoppaði á vatninu í mjög
langan tíma að því er virtist, áður
en hún hvarf. Þá kviknuðu ljósin,
„Þetta er hin leyndardómsfulla
sprengja mín“, sagði Wallis. „Þann-
ig er það, sem á að láta hana falla
í vatnið“.
„í vatnið“? spurði Gibson, sem
var að reyna að komast að því hvert
skotmarkið vaeri.
„Já, yfir vatni um nótt eða
snemma morguns og ef til vill verð-
ur þoka. Getur þú flogið á um það
bil 240 mílna hraða á klukkustund
150 fet yfir sléttu vatni og látið
sprengjuna falla nákvæmlega á rétt-
an stað“?
„Það er ákaflega erfitt að dæma
um hvort hæðin sé rétt, þegar flog-
ið er yfir vatni“, svaraði Gibson,
„sérstaklega ef vatnið er slétt. Hve
miklu má muna“?
„Engu“, svaraði Wallis, ,,þar ligg-
ur hundurinn grafinn“.
HÆTTULEGT LÁGFLUG
Gibson sagði til um tíu æfingar-
leiðir og Lancastervélarnar tóku að
fljúga yfir fenin í Lincolnshire, Suf-
folk og Norfolk í 100 feta hæð. Það
var einstaklega freistandi í lágflugi
að fljúga milli reykháfa, eða rétt
yfir trjánum, og vanalega var þetta
bannað í Konunglega Brezka Flug-
hernum. Því voru flugmenn Gib-
sons ákaflega ánægðir að fá að leika
sér að þessu samkvæmt skipunum.
Reiðir lögregluþjónar skrifuðu hjá
sér númerin á flugvélunum, skrif-
stofa Gibsons fylltist af kvörtunar-
bréfum, sem hann reif.
Nokkrum dögum seinna flugu
Lancastervélarnar í 50 feta hæð og
fóru í lengri æfingaferðir, gegnum
dali Pennínafjalla, klifu og féllu
yfir fjöllum Wales, þaðan til Corn-
wall og síðan upp til Skotlands, og
að lokum allt að Hebrideseyjum,
þar sem þeir flugu mjög lágt yfir
öldutoppunum. Gibson flaug sinni
eigin Lancastervél, „George", til
Vatnahéraðsins. Nokkrum sinnum
flaug hann yfir Derwent vatn, og'
fann að hann gat haldið vél sinni
í stöðugri 150 feta hæð, samkvæmt
fyrirmælum Wallis. En hæðarmæl-
um er stjórnað með loftþrýstingi
og það var ekki svo gott að spá um
hann fyrirfram yfir Þýzkalandi. Það
hlaut að vera hægt að vita um rétta
hæð, án þess að hafa hæðarmælir.
Æfing gæti hjálpað þar.
Gibson fór aftur að Derwent vatni
í ljósaskiptunum til þess að gera
aðra tilraun. Þoka var í lofti. Hinn
slétti vatnsflötur og þokan runnu
út í eitt, svo erfitt reyndist að á-
ætla hæðina, og þeir höfðu nærri
því flogið í sjálft vatnið. Um leið
og Gibson snögghækkaði flugið,
heyrðist undarlegt hljóð í samtals-
tæki þeirra, Afturturnsskytta þeirra
hafði séð loftstrauminn frá flugvéla-
hreyflunum gára vatnsflötinn. Jafn-
vel ,,Spam“ Stafford, sprengjumið-
ara Gibsons brá. „Drottinn hjálpi
oss“, sagði hann, „þetta er fjandan-
um hættulegra“.
Gibson gaf Cochrane þá skýrslu,
að ef ekki væri með neinu móti
hægt að áætla hæðina nákvæmlega,