Úrval - 01.07.1968, Síða 115

STÍFLUBRJÓTARNIR
113
þýddi ékkert að hugsa um árásar-
ferðina. „Það er ennþá nógur tími
til að hafa áhyggjur af slíku“, svar-
aði Cochrane. „Nú ætla ég að biðja
þig að líta á eftirlíkingar af skot-
markinu“. Hann benti á þrjá stóra
pakka. „Þú verður eini maðurinn í
herdeildinni, sem færð að vita
þetta“.
Gibson lyfti upp lokunum með
hamri. Fyrstu viðbrögð hans voru
mikill léttir. Guði sé lof fyrir að
það var ekki Tirpitz! Eftirlíkingarn-
ar sýndu Möhn, Eder og Sorpe á-
samt landslaginu í kring í smáatrið-
um.
Nú þegar Gibson vissi um skot-
mörkin, gat hann hitt Wallis og rætt
um þau við hann. Vísindamaðurinn
útskýrði, hvernig sprengjurnar áttu
að springa þétt við stífluveggina.
„Ég hef reiknað það út, að við
fyrstu sprengjuna ætti minnsta
kosti að koma sprunga í vegginn“,
sagði hann. „Þegar fleiri sprengj-
ur springa á sama stað mun vegg-
urinn velta yfir um, en þar mun
vatnsþrýstingurinn aðstoða ykkur.
Þið munið þurfa á tunglsljósi að
halda, og tunglið er fullt frá 13. til
19. maí“.
„Það er eftir sex vikur“.
„Rétt er það. Þið verðið að vera
nákvæmir, því annars gæti sprengj-
an lent á brjóstvirkinu, og ekki
skaðar það stífluna“,
„Það myndi hins vegar skaða okk-
'ur“, sagði Gibson. „Flugvélarnar
myndu vera beint fyrir ofan það“.
Hann var hugsi á leiðinni til Scamp-
tonflugvallar.
Þar sem tunglið skein ekki nógu
oft til þess að það kæmi að gagni
við æfingar, var reynt að íramkalla
sömu ljósáhrif á hinu daglega æf-
ingaflugi. Gulleitar hlífar voru sett-
ar á gluggana, í flugstjórnarklefum
Lancastervélanna, og flugmennirnir
voru með blá gleraugu. Þeir flugu
þúsundir æfingamílna; en þá fjar-
lægði Gibson hlífarnar og gleraug-
un og þeir fóru í lágflug um nótt
yfir þvert og endilangt landið. Tvær
flugvélar komu með trjágreinar í
hreyflunum.
Herdeildinni var ekki kunnugt
um það, að leyniþjónustumenn voru
komnir til Scampton, til að gæta
þess að engar upplýsingar bærust
þaðan. Pósturinn var ritskoðaður,
og símtölin hleruð. Þegar einn flug-
mannanna hringdi kvöld eitt í kær-
ustuna sína, til þess að segja henni
frá því, að hann kæmist ekki til
hennar vegna þess að hann væri í
sérstakri flugþjálfun, kallaði Gib-
son flugsveitina saman og skipaði
skálkinum að koma að borðinu til
sín. Þar fékk hann að standa hníp-
inn og fölur.
„Sjáið hann“, öskraði Gibson,
„maðurinn hefur stefnt lífum
hundruða manna í hættu, með því
að halda ekki kjafti".
Brotin urðu ekki fleiri.
Flugmennirnir æfðu sprengjuár-
ásir á Wainfleet svæðinu skammt
frá Skegness. Þeir notuðu miðunar-
tæki er hæfðu lágflugi, en slíkur
útbúnaður var raunar í öllum Lan-
castervélum. En þeir hittu ekki nógu
vel, svo Gibson bar vanda sinn und-
ir Cochrane. Tveimur dögum síðar
kom sérfræðingur úr ráðuneyti
Beaverbrooks til Scamptonflugvall-
ar og tilkynnti Gibson, að hann