Úrval - 01.09.1974, Side 67

BURT MEÐ BENSÍNIÐ?
65
þungi amerískra bifreiða hefur auk
izt gífurlega síðustu fimm árin —
jafnvel yfir 15 prósent.
Buick til dæmis hóf göngu sína
1961 með 2700 punda þunga, en
vegur nú 4024 pund, og meðal-
stærðin nú er oft meiri en þeirra
stærstu 1960 á bifreiðum yfirleitt.
MIKIÐ AF ÞUNGAAUKNINGU
ER TIL AÐ AUKA ÖRYGGIÐ
En mestur hluti þessarar þunga-
aukningar felst í alls konar gerð og
útbúnaði, lengri hjólbörðum, alls
konar viðaukum, málmhlutum, þæg
indum og hljóðdeyfandi útbúnaði,
ásamt því, sem draga á úr titringi
og alls konar óþægindum, sem fólk
hugsar sér, þegar komið er inn í
bíl, auk margs konar óska, sem
reynt er að uppfylla.
En þungi er þungi.
Hundrað aukapund í bifreið kalla
á sterkari útbúnað á allan hátt, og
sterkari þýðir um leið fyrirferðar-
meiri, þyngri.
Aukin þyngd og stærð krefst
sterkari og eyðslufrekari véla til
átaka. Stærri bílar mæta einnig
meiri loftmótstöðu.
Þessi óskabifreið ímyndana, óska
og duttlunga var hugsanleg á tím-
um yfirfljótandi eldsneytis og orku.
En nú hrópa tímarnir á aukna at-
hygli og snilli til að hanna, teikna
og smíða léttari og hagkvæmari
bifreiðar.
Og nú hefur Detroit tekið for-
ystuna í þessari bifreiðasmíði, og
Evrópa og Japan munu fylgja í
kjölfarið, þótt lítt sé það enn kom-
ið í framkvæmd — sérstaklega fyr-
ir skort á hvatningu fremur en til-
efni.
Aðalmarkmiðið, sem að er keppt
nú, er að losna við eins mörg pund
og unnt er, án þess að skerða rým-
ið inni í bílnum úr hófi fram til
óþæginda fyrir farþega. En hér er
löng leið framundan í bílaiðnaði
Detroit-borgar, þótt ekki væri
nema til að ná því sem aðrar þjóðir
hafa alltaf talið sjálfsagt í fram-
leiðslu sinna bifreiða. Sambærileg-
ir þýzkir bílar vega nær þriðjungi
minna en Detroit-bifreiðar hafa
gert að meðaltali, þeir eru þrettán
þumlungum styttri og fjórum þum-
lungum þrengri en veita samt oft
farþegum meira svigrúm fyrir fæt-
ur og herðar og hafa stærra „hús“.
Samt er þýzki bíllinn nærri eins
sterkbyggður og sá ameríski og
eyðir nærri helmingi minna elds-
neyti að meðaltali á mílu hverja.
Nýtt efni mun gera samkeppn-
ina við þýzku bílana auðveldari.
Léttir stálteinar, ál og plast, munu
vissulega verða meira notað af bif
reiðasmiðum í framtíðinni.
Vélahlutar úr áli hafa komið og
horfið oft áður, en þeir koma nú
aftur.
Dyraumbúnaður og hlífar úr áli
verður algengt eftir eitt ár.
Bílþök og ,,boddý“ úr plasti mun
verða algengt og samt er þar engin
vissa á ferðum, þar eð steinolía er
einmitt einnig notuð við framleiðslu
á plasti.
En auk þess sem á nú að gera
bifreiðir minni og léttari, eiga þær
að verða betri að ýmsu leyti.
Loftorka verður reynd og dregið
verður úr mótstöðu loftsins, allt að