Goðasteinn - 01.09.1971, Síða 68

Þar voru berklarnir eitt rannsóknarefnið. Einn maður var þarna,
er hafði berkla í ökklabeini. Eftir vonlausar lækningatilraunir í
langan tíma, var ákveðið að taka fótinn af; var það gert um mjóa-
legginn.
Nú vildi Steingrímur læknir rannsaka þá breytingu, er hefði orð-
ið á beininu við sjúkdóminn, en til þess varð að sjóða fótinn, var
settur upp pottur með vatni, fóturinn í. Þetta var sett á prímus
en læknir biður mig að vera „kokk“. Af eðlilegum ástæðum stóð
suðan yfir í fleiri klukkutíma, þar til álíta mátti að hægt væri að
skoða beinið. Fremur var verkið ófýsilegt, og heldur lagði ólystuga
gufu úr pottinum. Að lokum fékk Steingrímur beinið til athugun-
ar, mátti þá glöggt greina hvernig beinátan hafði leikið það.
Maðurinn, er fótinn átti, fékk bata, stundaði skósmíðar lengi
vel og kallaður ,,á löppinni".
Hálsmeinið viidi ekki batna þrátt fyrir ljós og sólböð og tilrauna-
sprautur, greri öðru hvoru en safnaðist fyrir á milli; varð þá að
skera í, og skafa upp með „skarpri skeið“, en svo var áhaldið
nefnt. Þannig leið tíminn, ég fæ brjósthimnubólgu, ligg í hálfan
mánuð en rólaði eftir það á fótum. Læknir var grunsamur að
berklar væru að verki. Seint í nóvember færir Steingrímur í tal
að ég fari til Reykjavíkur til Gunnlaugs Claessen í gegnlýsingu.
Ég tók því vel ef til bóta gæti horft með hálsmeinið. Ég stóð á
tvítugu, en til Reykjavíkur hafði ég ekki komið og þetta gat verið
dálítið ævintýralegt.
i.. desember lagði ég af stað með Esju, en sú ferð stóð n daga.
Fullskipað var af farþegum, víða var komið, oftast gott í sjó og
var ýmislegt sér til gamans gert og mikið sungið. í þessari ferð
bauð piltur mér sígarettu, er ég þáði og kveikti í. Var það sú
fyrsta af þeirri tegund, en ég fleygði henni hið bráðasta, og síðan
hef ég aldrei reykt eða notað tóbak, og uni því ágætlega.
Ég hafði bréf í höndunum frá Steingrími lækni til „collega“ hans
á Sauðárkróki og Isafirði. Er þangað var komið fór ég með plagg-
ið til Vilmundar læknis, en það gaf til kynna á latínu, hvað að
væri, en skipta þurfti á umbúðum. Það var gert án greiðslu.
í Stykkishólmi var boðuð leiksýning, var það „Happið“ eftir
Pál Árdal. Ég fór á leikinn ásamt mörgum öðrum. Var það mjög
66
Goðasteinn