Goðasteinn - 01.09.1971, Side 84

Þórarinn Þórarinsson frá Mörtungu á Síðu batt ástir við
Katrínu Þórðardóttur frá Eyvindarmúla í Fljótshlíð. Dóttir þeirra
var Ragnhildur kona Gísla Engilbertssonar verzlunarstjóra í Vest-
mannaeyjum. Þau Katrín og Þórarinn bjuggu saman m. a. að
Hallskoti í Fljótshlíð, en báru ekki gæfu til samþykkis. Ljóðið
er eftir Þórarinn. Það er tekið hér eftir handriti Tómasar Sig-
urssonar á Barkarstöðum. Fyrirsögn þess er þaðan fengin. Guð-
björg, sem hér getur um, var hannyrðakonan alþekkta, Guðbjörg
Eyjólfsdóttir í Fljótsdal.
Ónýta vatnið augun sjá
Loftur bóndi á Tjörnum undir Eyjafjöilum var staddur á bæ
ásamt nokkrum öðrum bændum. Varð hann þess var, að brenni-
víni var hellt út í bolla viðstaddra. Af einhverjum ástæðum fórst
fyrir að bjóða Lofti út í kaffið. Hann horfði niður í bollann og
mælti stundarhátt: „Ónýta vatnið augun sjá.“ Var þá bætt fyrir
gleymskuna.
Einu sinni sem oftar var Loftur með í því að þurfa að leggja
frá og fara til Vestmannaeyja. Það drógst nokkuð, að þeir kæm-
ust til landsins og reru þá hvern dag frá Eyjum og mokfiskuðu.
Fremur voru þeir illa haldnir í þessari útlegð, gátu þó einhvers
staðar holað sér niður til að leggja sig útaf, er tími gafst til, en
verra var með vökvun og mat. Sumum þeirra þótti þetta ill ævi,
en Loftur var hinn brattasti og sagði: „Þetta kemur mönnum í
álnir.“
Handrit Sigurður Brynjólfssonar í Keflavík, en hann nam af
móður sinni, Margréti Guðmundsdóttur frá Vatnahjáleigu.
82
Goðasteinn