Goðasteinn - 01.09.1971, Page 88

Goðasteinn - 01.09.1971, Page 88
Átti hann upptök sín austur með brekkum á Rauðafelli og hét þá Bæjará, en Mjósyndi nefndist hann, þegar fjær dró bænum. Jón lagði leið sína niður með Mjósyndi. Nú er það frá stúlkunni að segja, að þessa sömu nótt kennir hún sóttar. Var hún þá stödd niður með Mjósyndi. Hún lagðist niður, þar sem hún var komin, og eftir stutta stund ól hún svein- barn. Skildi hún á milli og vafði barnungann síðan innan í svuntu- bleðil sinn. Stóð hún síðan upp og vissi naumast, hvað hún átti af sér að gera eða barninu. 1 þessu ráðaleysi var hún, er Jón kom labbandi fram með læknum. Sá hann, að hún var að ráfa þar, bogin og vesaldarleg og bar einhvern böggul í fangi sér. Brátt bar þau saman og voru þá sitt hvorum megin við lækinn. Jón kastaði orðum til stúlkunnar og spurði, hvað hún væri að gera. Hún svaraði með afgæðingi og sagði, að honum kæmi það lítið við. Jón spurði þá, hvort hún hefði ekki orðið vör við svörtu ána, sem húsbónda hennar vantaði. Hún kvað svo ekki vera. Jón sagði þá: „Þú ert vís til að hafa séð hana, þó þú segir ekki frá því.“ Stúlkan gaf því engan gaum, en bað hann að snáfa burtu, því hún ætlaði þarna yfir lækinn. Ekki sinnti Jón því en spurði stúlkuna, hvað hún væri með í svuntunni. Hún kvað hann það engu varða. í sama bili heyrðist eitthvert krimt úr bögglinum. Espaðist Jón þá og sagði: ,,Þú ert þó varla með lambið hennar Svartar? Þú ert aldrei nema vís til að ætla að stela því“. I töluðum orðum stökk hann yfir lækinn og þreif böggulinn af stúlkunni, en hún hneig hljóðandi niður. Jón hélt til bæjar með barnið og stúlkan á eftir með veikum burðum. Jón færði húsmóður sinni barnið. Tók hún því tveimur hönd- um og skaut líka skjólshúsi yfir móður þess. Atburður þessi kom fyrir yfirvöldin, því getum var leitt að því að hún hefði ætlað að farga barninu í læknum. Konan, sem tók á móti þeim mæðginum, og maður hennar, báðu stúlkunni vægðar og sýndu fram á, hvernig að henni hefði verið búið. Sögðu þau, að hún hefði ekki átt að svo góðu að hverfa heima, að aldrei væri nema von til þess, að svo færi, að hún ætti barnið úti á víðavangi. Þessi góðu hjón fengu því áorkað, að sakamál féll niður. Barnið var Hjörleifur, sem síð- ar fór víða um sveitir með lækningar. Veittu hjónin, sem skutu 86 Goðasteinn

x

Goðasteinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.