Mímir - 01.04.1962, Qupperneq 17

skólaráð'i til fjögurra ára í senn, landsbókavörður, þjóð-
skjalavörður, þjóðminjavörður og forstöðumaður stofnun-
arinnar. Menntamálaráðherra skipar formann stjórnarnefnd-
ar. Nefndarstörfin séu ólaunuð.
4. Húsnœði.
Stofnuninni sé til bráðabirgða fengið búsnæði í Landsbóka-
safni eða á öðrum stað, sem hentugastur þvkir til þess, en
til frambúðar verði stofnuninni fenginn staður í nýju húsi
fyrir Landsbókasafn, sem reist mun verða á næstunni. Reynt
verði að haga safnslmsi svo, þegar það verður reist, að rann-
sóknarstofnunin verði sérstök álma þess og byrjað verði á
að reisa bana.
Stofnunin sé í sem nánustum tengslum við bandritasöfn
þau, sem í vörzlu Landsbókasafns eru. Þegar til skila kemur
á íslenzkum bandritum, sem nú eru í Kaupmannahöfn, verði
þau varðveitt í framangreindri handritastofnun, en sér-
stakar reglur verði þó settar um þau, svo að þau komi að
sem mestum notum. Stofnuninni sé fengið viðblítandi hand-
bókasafn, en auk þess eigi bún greiðan aðgang að bókuin
Landsbókasafns.
Stefnt skal að því, að stofnunin bafi lestrarsal, svo og minni
herbergi, t. d. sérberbergi fyrir forstöðumann og fasta
starfsmenn, berbergi til samlestrar, vélritunar o. s. frv., svo
og berbergi fyrir örnefnasafn og þjóðfræðasafn. Tæki séu
til lestrar, þar á meðal lampi með útfjólubláu ljósi, svo og
tæki til 1 jósmyndunar.
5. Doildir.
Stofnuninni er rétt að skipta í deildir eflir fræðigreinum,
og mætti, ef vildi, hugsa sér fleiri menn til kvadda um
stjórn bverrar deildar. Kjarni stofnunarinnar sé sú deild,
sem annast útgáfu bandrita eða rita eftir handritum, svo og
rannsóknir á þeim. Aðrar deildir mætti hugsa sér til rann-
sóknar og útgáfu rita um íslenzka tungu og einkum sögu
bennar, bókmenntasögu, svo og útgáfu beimildarrita úr
sögu þjóðarinnar og rannsóknir á henni og á réttarsögu og
kirkjusögu. Stofnunin tæki við starfi handritanefndar Há-
skólans. Enn skal vera deild í örnefnafræðum og þjóð-
fræðum.
6. StarfsliS.
Rekstur stofnunarinnar annist
sérstakur forstöðumaður. At-
hugandi er, hvort ekki þyki
rétt, að bann sé jafnframt pró-
fessor í heimspekideild með
mjög takmarkaðri kennslu-
skyldu, en beri að leiðbeina
þeim mönnum, sem taka hjá
lionum ritgerðarefni til loka-
prófs. Til aðstoðar bonum séu
tveir menn, sem Iiafi fast og
fullt starf við stofnunina; skal
annar vinna að örnefnum og
þjóðfræðum.
Auk þess þykir rétt að gera ráð
fvrir þremur styrkþegum, sem
ráðnir séu til starfs um skemmri
tíma í senn. Vel mætti hugsa
sér að skipta styrk milli tveggja
manna, og ynni þá hvor um sig
styttri tíma en þeir, sem fulls
styrks njóta.
Starfsmenn safnsins láti í té
nokkra kennslu í lestri band-
rita, fornskriftarfræði, útgáfu-
tækni og öðrum þeim greinum,
sem þeir kunna að vera sér-
fróðir í, t. d. þjóðfræðum og
örnefnafræðum. Mætti hugsa
sér þá kennslu að nokkru eða
öllu leyti í Háskólanum. Auk
þess þvrfti stofnunin á að balda
starfsmönnum til vélrilunar og
1 jósmyndunar.
Háskolaráö vekur jafnframt at-
Ivygli á hinni brýnu nauösyn,
sem á því er, oð hafinn verSi á
þessu ári undirbúningur aS því
aS reisa Landsbókasafnshús, og
telur háskólaráS, aS vel færi á
því, aS þaS va’ri tengt minningu
Jóns SigurSssonar á sarna hátt
9