Mímir - 01.06.2007, Síða 6

Stefán Karlsson
2. desember 1928-2. maí 2006
Stefán Karlsson. — Ljósmynd: Jóhanna Ólafsdðttir.
Stefán lauk stúdentsprófi frá Menntaskólanum
á Akureyri 1948 og innritaðist sama ár í Kaup-
mannahafnarháskóla með dönsku sem aðal-
grein. Áhugi hans beindist þó fljótlega inn á
aðrar brautir og haustið 1952 hóf hann að lesa
norræn mál og bókmenntir (nordisk filologi)
með aðaláherslu á vesturnorræna málfræði
undir handleiðslu Jóns Helgasonar. Magisters-
prófi lauk hann árið 1961. Lokaritgerð hans
fjallaði um þróun máls og skriftar í íslenskum
fornbréfum fram til 1450.
Stefán flýtti sér ekkert að ljúka námi, tók út-
úrdúra og nam um hríð við aðra háskóla. Vet-
urinn 1954-55 stundaði hann nám við Háskóla
Islands, haustmisserið 1955 við Uppsalaháskóla
og vormisserið 1956 við Háskólann í Osló; þar
lagði hann einkum stund á norskar mállýskur
að fornu og nýju. Hann var kennari við ýmsa
skóla hérlendis veturna 1951-52 og 1954-55.
Hann tók enn fremur virkan þátt í starfi Félags
íslenskra stúdenta í Kaupmannahöfn og var
m.a. þrívegis formaður þess. Og þegar hann var
við nám í Háskóla Islands tók hann bæði þátt í
stúdentapólitík og landsmálapólitík og bauð sig
fram til Alþingis fyrir Þjóðvarnarflokkinn í Eyja-
fjarðarsýslu, en hafði ekki árangur sem erfiði.
Einhverju sinni flutti hann ræðu á þorrablóti
Mímis og nefndi þar 13 ástæður þess að vera
13 ár í námi og svo ætlaði hann að tala í 13
mínútur en talaði þegar upp var staðið í meira
en 30 mínútur. Ræðan var lýsandi fyrir hann:
Hann vildi fræða stúdentana, koma því að hjá
þeim að ekkert lægi á, þeir skyldu gefa sér tíma
til að læra, kynnast veröldinni og fræðunum og
njóta lífsins; og þarna hljóp tíminn frá honum
eins og stundum vildi gerast.
Det arnamagnæanske institut var stofnað
við Kaupmannahafnarháskóla árið 1956 og við
það voru handrit Árnasafns flutt í betri húsa-
kynni. Öll starfsemi stofnunarinnar óx hratt og
fé til fræðilegra verka var auðsóttara en fyrr. Þar
vann Stefán í tímavinnu í nokkur ár auk þess
sem hann naut styrkja. Fyrsta verk hans var að
skrifa upp þau fornbréf sem kjörsvið hans tók
til. Árangur þeirrar vinnu var hin mikla útgáfa
á íslenskum fornbréfum (Islandske original-
4