Mímir - 01.06.2007, Blaðsíða 120

Avarp ritnefndar Mímis
flutt á 60 ára afmælishátíð Mímis
þann 17. nóvember 2006
Ágæti veislustjóri, kennarar,
samnemendur og annað velvildarfólk
Mímis!
Við sem skipum ritnefnd Mímis í ár vorum
fengin til að koma hingað á afmælishátíð fé-
lagsins og halda ræðukorn þar sem greint væri
í stuttu máli frá sögu Mímis. Nú er að sjá hvort
það heppnist.
Mímir, félag stúdenta í íslenskum fræðum,
var stofnað árið 1946 og fagnar því sextíu ára
afmæli í ár. Arin 60 eru tímamót. Samkvæmt
könnun á vegum VR stefna flestir stjórnendur
íyrirtækja á að setjast í helgan stein á milli sex-
tugs og sjötugs og rúmlega tveir af hverjum tíu
stefna á starfslok fyrir sextugt. Um sextugt er
fólki ráðlagt að fara að huga að lífeyrismálum
og Félag eldri borgara hvetur alla sextíu ára og
eldri að byrja strax að styðja starf þess og búa í
haginn fyrir sjálfa sig. Eftir sextugt gefst einnig
tækifæri til þess að kaupa stuðningsíbúðir þar
sem öll þjónusta er í grennd og hjúkrunarfólk er
aðeins einni bjölluhringingu í burtu. Flugmenn
eru hvattir til að fljúga ekki í atvinnuskyni eftir
sextugt en sjálfsagt er það undir einstaklingnum
komið hvort hann heldur áfram að fljúga eða
ekki. Með aldrinum fer líkamsstarfseminni að
hraka. Talað er um að sjónin versni um og eftir
fertugt. Um sextugt fer viðbragð að lengjast og
hreyfingar verða allar hægari. Einnig daprast
heyrnin. Fólki sem er komið yfir sextugt er því
tvímælalaust ráðlagt að taka lýsi, lýsispillur eða
vítamínbelgi með D-vítamíni.
Það er þó ekki hægt að segja að þetta eigi
við um Mími. Lýsing Gests Pálssonar á séra
Eggerti á Bakka í Kœrleiksheimilinu ætti miklu
fremur við en hann segir: „Hann var maður
hniginn að aldri, kominn um sextugt, en þó
heilsugóður enn.“ Mímir er enn talsvert heilsu-
góður og starfsemi hans í fullum blóma. Það
sést t.d. á nýrri heimasíðu Mímis, www.123.
is/mimir. Töluverð umferð er á síðunni og tugir
athugasemda skráðar við hverja færslu. Nánar
um það síðar.
Eins og maður um sextugt hefur Mímir
upplifað margt á sinni tíð: orðinn ráðsettur og
hefur prófað flest af því sem lífið býður upp á.
Enn leynist þó líf í glæðunum og myndi sjálf-
sagt blossa upp mikið bál ef atlaga yrði að gerð.
Nemar í norrænu stofnuðu með sér félagið
Mími þann 11. desember 1946. Yfirlýst mark-
mið félagsins var í tveimur liðum, annars vegar
„að vinna að hvers konar hagsmunamálum nor-
rænunema og hins vegar að vera málfunda- og
skemmtifélag". I upphafi var þó fyrri liðurinn
veigameiri þar sem félagið var ötult við að
álykta um hitt og þetta sem betur mátti fara. A
fyrsta fundi þess var samin tillaga til kennara í
deildinni þar sem farið var fram á að fyrirlestr-
ar yrðu fjölritaðir, kennsla færi öll fram annað-
hvort fyrir eða eftir hádegi og að prófum yrði
breytt svo nemendur gætu lært undir hvert próf
fyrir sig en þyrftu ekki að læra undir öll fög
samtímis. Þessir fyrstu stjórnarmenn Mímis
risu á fætur og mótmæltu aðstöðunni. Þeir
hvöttu til breytinga sem fylgdu síðan í kjölfar-
ið. I ágripi af sögu Mímis þegar Mímir var 15
ára leggur höfundur út af stofnun félagsins með
118