Mímir - 01.06.2007, Qupperneq 101

Tafla 2. Hlutfall réttra svara eftir beygingarflokkum og aldri.
Barn og aldur (ár; mánuðir) Tími í ísl. mál- umhverfi V-a n=13 V-i n=12 Sterkar n=30 V-bl n=6 Allar sagnir N=61
A. 4;9 3 ár 77% 17% 3% 0% 21%
B. 5;3 3 ár 61% 8% 7% 0% 18%
C. 6;1 4 ár 77% 50% 23% 0% 38%
D. 6;5 4 ár 8% 8% 13% 0% 10%
E. 7;3 3 ár 77% 83% 40% 17% 54%
F. 7;10 3 ár 77% 75% 27% 33% 47%
G. 9 5 ár 61% 92% 80% 67% 77%
H. 11;10 5 ár 85% 83% 63% 33% 69%
I. 12 6 ár 85% 58% 60% 50% 64%
J- 12;3 5 ár 100% 83% 60% 67% 74%
K. 13;2 5 ár 100% 58% 60% 83% 70%
L. 13;2 1,6 ár 100% 0% 0% 0% 21%
M. 13;6 5 ár 77% 92% 93% 67% 87%
N. 14;4 5 ár 85% 83% 87% 67% 84%
O. 14;9 5 ár 77% 92% 93% 67% 87%
P. 15;9 5 ár 77% 92% 83% 50% 80%
Þrjú börn (E, G og P) eru með hæsta hlut-
fall réttra þátíðarmynda í beygingarflokknum
V-i sem sýnir að þessi börn eru nú þegar kom-
in á næsta stig máltöku. Þeim börnum (M, N
og O) sem gengur best að mynda réttar þátíð-
armyndir eru með flest rétt svör í sterka beyg-
ingarflokknum. Þessi börn hafa nú þegar náð
hæsta stigi máltöku: „að lokum læra börn
sterka beygingu sagna og aðra óreglu í beyg-
ingakerfinu“ (Sigríður Sigurjónsdóttir 2000:
32). Astæða þess er einföld: „sterku sagnirnar
eru mun óreglulegri og minni hópur en veiku
sagnirnar. Hluti þeirra reglna sem þessar sagn-
ir byggja (eða byggðu) beygingu sína á er æva-
forn, og má rekja hann alla leið aftur til tíma
frumindóevrópsku" (Kristján Arnason 1980:63).
Undantekning er barnið D. Því gengur illa
að læra þátíð íslenskra sagna en það er samt
með hæst hlutfaU réttra svara í sterka beyging-
arflokknum. Þetta mætti ef til vill skýra með því
að þetta barn hefur rétt náð byrjunarstigi í mál-
töku annars máls: „í öllum rannsökuðum til-
vikum eru fyrstu þátíðirnar, sem notaðar eru,
réttar myndir óreglulegra sagna - kom, braut,
gekk o.s.frv. Þessar sterku þátíðarmyndir - sem
eru tíðustu þátíðarmyndir í tali fullorðinna -
lærast augljóslega mjög snemma sem einstakar
orðaforðaeiningar" (Slobin 1980:60). Síðar
detta réttar þátíðarmyndir óreglulegra sagna út
úr máli barnsins „og þær koma oft ekki fram
aftur fyrr en eftir mörg ár“ (Slobin 1980:60).
Hjá flestum börnunum í rannsókninni (A,
B, C, D, F, H, J, M og O) er hlutfall réttra
svara í beygingarflokknum V-i næsthæst. Barn
D er með sama hlutfall réttra svara í beyging-
arflokkunum V-a og V-i. Tvö börn (E og N)
eru með næsthæsta hlutfall réttra þátíðarmynda
í beygingarflokknum V-a, þrjú börn (G, I og
P) í beygingarflokki sterkra sagna og eitt barn
(K) í beygingarflokknum V-bl.
Þegar á heildina er litið kemur í ljós að
börnin tileinka sér fyrst almennar reglur máls-
ins eins og í hinum algenga V-a flokki þannig
að málkunnátta þeirra þróast stig af stigi. I töfl-
99