Mímir - 01.06.2007, Qupperneq 134

Lina Antman. „Sú ást sem nú vogar að hvísla sitt
nafn'. Um hinsegin fræði og Z -ástarsögu eftir
Vigdísi Grímsdóttur.
Marta Jerábková. Fólk og mannlíf ípremur skáldsög-
um Guðbergs Bergssonar.
Matja Dise Michaelsen Steen. Náttúrumyndir íIjóð-
um Henrik Wergelands ogjónasar Hallgrímsson-
ar.
Nanna Kalkar. Gunnar Gunnarsson og Borgarættin
á íslensku og dönsku.
Per Arvid Nordh. Stúlka skiptir um mál. Ritgerð og
þýðing á Sögu af stúlku eftir Mikael Torfa-
son.
Sofia Kairenius. Þrjú ber ísmásagnaklasanum.
Yelena Olegovna Yershova. Merkingarfræðileg gerð
af dróttkvœðum lausavísum. Lausavísur Kor-
máks Ögmundarsonar.
M.A. — íslenskar bókmenntir
Ingibjörg Axelsdóttir. Alnýjum degi far pú aldrei
kynnst. Vísanir og skírskotanir í ljóðum Hann-
esar Péturssonar.
Ragnheiður Heiðreksdóttir. „Þá er jafnt, er á hvorug-
an hallast". Um frásagnartækni og túlkun Drop-
laugarsona sögu.
Sigríður Stefánsdóttir. Frá stétt til kyns. Um verk
Jakobínu Sigurðardóttur.
Sigríður Þórðardóttir. „Fiölð veit hon frœða,/fram sé
ec lengra“. Uppruni völva, hlutverk þeirra og fé-
lagsleg staða í norrænum fornbókmenntum.
M.A. — íslensk fræði
Aldís Guðmundsdóttir. „Þvíertupá svofólur?“\]m
tilfmningar í noklcrum íslendingasögum.
Brynja Baldursdóttir. „Má égpykjast maður?“ Um
mæður og dætur í átta skáldsögum Þórunnar
Elfu Magnúsdóttur.
M.Paed.
Guðrún Guðjónsdóttir. Hljóðróf kennslunnar. At-
hugun á hljóðfræðikennslu í íslenskum fram-
haldsskólum.
Harpa Hreinsdóttir. Egill í Sýberíu.
Hrafnhildur Hafberg. Sigurður Pétursson oggleðispil-
in í leiklistarsögulegu samhengi.
Þorbjörg Halldórsdóttir. Tveir lyklar að norrœnni
goðafræði.
2000
B.A.
Atli Steinn Guðmundsson. Að vera eða vera ekki.
Um breytinguna á orðmyndinni ,em‘ úr forn-
málinu.
Berglind Rúnarsdóttir. Hannes Hafstein og Hulda
skáldkona. Athugun á ástarljóðum tveggja ólíkra
skálda.
Birna Lárusdóttir. Örlög örnefna. Athugun á safni
örnefnabreytinga.
Hjördís Hilmarsdóttir. Málstol í íslensku. Máltján-
ing og skilningur flókinna setningagerða í mál-
fræðistoli auk túlkunar á þolmyndarsetningum
hjá íslenskum málfræðistolssjúklingi.
Lára Aðalsteinsdóttir. Svikult er seiðblátt hafið.
Imyndir frumefnanna fjögurra og hlutverk hafs-
ins í skáldskap Jóhanns Sigurjónssonar.
Leifur Helgason. Með riddarafas yfir víkingamúg-
ann.
Maren Albertsdóttir. Málstol í íslensku ásamt saman-
burði á stöðu sagna hjá sjúklingum með mál-
fræðistol og börnum á máltökuskeiði.
Sverrir Friðriksson. Bak við migbíður dauðinn. Sjálfs-
tortíming í leikritum Jóhanns Sigurjónssonar.
Tómas Gunnar Viðarsson. Sögnin að tala. Rannsókn
á sagnorðanotkun rúmlega eins árs barns.
Valdís Ólafsdóttir. Staðapersónubeygðrar sagnar í ís-
lenskum dægurlagatextum.
Vilborg Hildur Baldursdóttir. Landið eina, tungan
hreina. Meðferð erlendra örnefna í íslensku frá
öndverðu.
B.Ph.Isl.
Akiko Hasegawa. Salka Valka. Þroskasaga stúlku.
Edmunds Akitis. Um beygingu sterkra hvorugkyns-
orða i íslensku.
Gunilla Maria E. Johansson. Sagan af sænsku pýð-
ingunni. Þýðing úr íslensku á sænsku á Sögunni
afbláa hnettinum eftir Andra Snæ Magnason.
Uva Petersone. Frásagnaraðferð í skáldsögunni Grá-
mosinn glóir eftir Thor Vilhjálmsson.
132