Úrval - 01.12.1979, Blaðsíða 121

DA UÐINN íHEILANUM
119
æðagjöfína af pancuronium,
deyfíngarefninu, sem ásamt
haloþaninu átti að slaka alla vöðva
nema hjartavöðvann, svo útilokað
væri að Charlie hreyfði sig meðan á
skurðaðgerðinni stæði. Nú gat
Charlie ekki einu sinni andað fyrir sig
sjálfur, svo hann var um leið tengdur
við öndunan'él.
José renndi smurðri holnál upp í
þvagrásina á honum, límdi plasthlífar
yfír augun á honum og kom fyrir
holnál í hægri lærslagæðinni, til þess
að fylgjast með blóðþrýstingnum —
og gekk loks frá leiðslu í vinstra
handarbakið á honum, svo hægt væri
að gefa honum blóð þar í gegn, ef til
þyrfti að taka.
Klukkuna vantaði tíu mínútur 1
átta. José og Benny gættu að heila-
ritinu en komu svo höfði Charlies
fyrir á gúmmísessu með gati í
miðjunni. Þeir notuðu strikin eftir
Benny sem viðmiðun og teiknuðu
fimm litla hringi á koliinn á
sjúklingnum, og síðan fímmhyrninga
sem tengdi þá alla.
Meira gátu þeir ekki gert fyrr en
þeir voru búnir að þvo sér, svo þeir
sneru sér að því að vinna þá flóknu
athöfn sem öllum er fyrirskipað, sem
eiga eftir að snerta skurðsjúkling.
Þegar þeir komu aftur með
hendurnar hátt á lofti og vatnið
rennandi af þeim, hjálpaði Millie
þeim í skurðsloppana, og setti á þá
grímurnar og níðþrönga skurð-
hanskana. Loks sást nánast ekkert af
þeim nema augun. Millie spennti
ennisljósið um höfuðið á Benny og
stillti það, þar sem hann laut yfír
Charlie, þannig að það skein á
fimmhyrninginn.
Hann tók sprautu úr verkfærabakk-
anum og sprautaði saltvatnsupplausn
á sex stöðum undir höfuðleður
sjúklingsins til að vefirnir skildu sig,
áður en skorið yrði. Alls staðar þar
sem hann sprautaði þandist húðin út
undan saltvökvanum, svo til að sjá var
höfuðið líkast belg á hvolpafullri tík.
Nú heyrðist háttbundið pípið I
skermsjánni (= oscilloscope) og
fallegar oddalínurnar — lýsing á
hjartslætti og blóðþrýstingi — lögðu
af stað þvert yfír skerminn yfir fót-
unum á Charlie. Á 30 sekúndna fresti
fylgdist Carla með lrfsvotti hans
með því að lesa á mælana á svæfingar-
vélinni og hlusta á andardráttinn og
hjartsláttinn gegnum heyrnartækin,
sem tengd voru inn undir lakið.
Fyrsti skurðurinn, þvert upp eftir
langsumlínunni að framan, var ristur
klukkan 8.40. Þar var Benny að verki.
Eftir fímmtán mínútur lá höfuðvövð-
inn næst undir húðinni afhjúpaður.
Nauðsynlegt var að fara í gegnum
þrenna vefí — höfuðleður, vöðva og
himnu sem kallast galea — áður en
komið væri að beininu og hægt að
byrja að bora. Höfúðleðrið á Charlie
var rúmur sentimeter á þykkt og
hauskúpan um 80 mm. Allt í allt var
áætlað að það tæki 55 mínútur að
opna ,,iúguna.”
Það blæddi mikið úr skurðinum og
eftir að blóðið hafði verið sogið frá og