Fróðskaparrit - 01.01.1966, Qupperneq 92

100
Inversio uteri
viSvend lívmóðir
Meðan hon hevur gingið við hesum barninum, varð hon innløgd
á Københavns Amtssygehus í Glostrup, heiliráðdeild, í 5. mánað fyri
cystopyelitis acuta.
Hon varð innløgd tann 1.2.65, aftaná at hon hevði átt livandi
drong á føðistovu 4—5 tímar áðrenn innleggjan. Hann vá 2800 g.
Hon átti 2 vikur fyri tíð.
Sum nevnt gekk alt, sum tað átti við at eiga. Tá ið hon átti, varð
gjørd episiotomi. Eftirburðurin sigst at verða komin av sær sjálvum
(spontant) okkurt um 15 minuttir, eftir at hon hevði átt barnið.
Ongar upplýsingar eru annars um, hvussu eftirburðurin var vorðin.
Fyrstu tímarnar aftaná barnsburðin bløddi hon eitt sindur pr.
vaginam. Hon varð beint eftir tað, at hon hevði átt, nakað ússalig,
og støðan versnaði líðandi, soleiðis at hon var illa skelkað, tá ið
hon varð innløgd 4—5 tímar eftir, at hon hevði átt.
Tá ið hon varð innløgd, bløddi hon eitt sindur pr. vaginam. Blóð-
gáva varð latin beinleiðis, og síðan varð hon doyvd til at kanna
lívmóðurina innan.
Við at føla inn á búkin, kenst móðirin ikki oman fyri kokuna,
og síðan verður gjørd gynækologisk kanning, og nú verður fundus
uteri funnin at liggja niðri í vagina, heilt vend við, uttan fyri ori-
ficium externum cervicis uteri. Við nærri kanning finnur ein, at
orificium er fast samanknýtt oman fyri corpus uteri, og samstundis
kennist frá búkinum (svarandi til lívmóðurina) ein lægd, har lív-
móðirin átti at verið.
Henda inversio uteri er soleiðis fullfíggjað, men liggur í vagina.
Vulva gapar ikki, og einki av tí viðvendu móðurini sæst at koma út
í introitus ella út um vulva.
Úr øllum tí rangvørga móðurvegginum bløðir eitt sindur.
Móðirin verður nú trýst inn aftur og vend, og ber tað rættiliga
væl til. Men av tí, at móðirin hevur hug aftur at koma rangvørg
niður, verður ein stórur tvørri lagdur inn í lívmóðurina. Hon knýtir
seg nú væl saman, tá ið uterotonica verða givin, og nú er eingin
bløðing.
Tvørrin í lívmóðurini varð tikin eftir einum samdøguri, og alt
gekk nú væl uttan nakra bløðing ella annað. Bert vaks likamshitin
eitt sindur til 38°,5 ein einstakan dag. Givið varð penicillin og strepto-
mycin í fyribyrgjandi syftu.
Tá ið sjúklingurin varð útskrivaður, var einki órættvorið at finna
við gynækologiskari kanning, og støddin á lívmóðurini var hóskandi
eftir teirri tíð, ið liðin var frá barnsburðinum.
Við eftirkanning av sjúklinginum 9 mánaðir aftan á útskrivan, varð
einki órættvorðið funnið. Hon hevði livað væl. Bløðingarnar høvdu
verið regluligar. Hon hevði seinastu mánaðirnar tikið gestagen
(Enavid (R)), so hon skuldi ikki verða við barn aftur.