Freyja - 01.01.1905, Síða 14

FRE VfA.
VII. 6.-;.
1<)0.
Enginn vildi eiga þig
ámáttlegi frsendi.
Grunar mig a6 bafi hanra
hjá þér, api, mannast
sem að ei viö aumingjanm
i ættinni sinni kannast.
Þarf ei am það œttar-skrá,
efa-mál né þvaður:
Þú ert, eins og allir sjá,
óheppnaöur maður.
V.
I ruminir.
Sólskíns-stundin ögrun er,
ama’ a8 lund hún setur,
imni-bundinn óska’ ég mér
út„ á fund þinn, vetur.
VI.
Lfna nr bréfi,
Spor rnanns liggja utar oft en æfi-saga—
Um bœinn þinn og , ,heima-haga“'
hugurinn reikar, marga daga.
VII.
Eitt boöorö fyrir tíu.
Reyndu a8 veröa ríkur!
á ráðvandan hátt, ef þú getur- - '
en um fram allt rfkur! —og án þess.
ef a8 þér tekst ekki betur,
VIII.
r .
I ertingum.
,,Vildi slétta holt og hraun,
hreinsa gripa-fjósi8,
®g þa8 fyrir engin laun—