Tíminn - 15.04.1973, Blaðsíða 2

2
TÍMINN
Sunnudagur 15. april 1973.
James
Arness —
„Sjónvarps-
maður
drsins" í USA
ÞAÐ ERU alltaf skiptar
skoðanir um, hver sé
bezti leikarinn á
hverjum tima, einnig i
Hollywood. Hins vegar
leikur enginn vafi á þvi i
hinni föllnu kvikmynda-
borg, hver sé hæsti leik-
arinn. Sá leikari, er
nýtur þess „heiðurs”,
nú, er hinn norskættaði
James Arness, en hann
er rúmlega tveir metrar
á hæð. Arness
e rþe kktastur i
heiminum sem Matt
Dillon lögreglustj. i sjón
varpsmyndaflokknum
„Púðurreykur”, sem
talinn er einhver sá
lengsti, er gerður hefur
verið. Arness var ný-
lega kjörinn „maður
ársins” af útvarps- og
sjónvarpsstöðvum i
Hollywood.
Þetta er talinn mjög verð-
skuldaður heiöur, þar sem Stóri
Jim eða Big Jim, eins og Arness
er venjulega kallaður, hefur verið
mjög þýðingarmikill fyrir banda-
riska sjónvarpið, bæði heima og
erlendis..,Piiðurreykur” hefur nú
gengið i 18 ár, og á siöasta ári var
hann meðal vinsælustu þátta i
sjónvarpinu. Enginn sjónvarps-
þáttur annar hefur notið svo lang-
varandi vinsælda. „Púður-
reykur” hefur slegið alla
„vestra” út, en aðalkeppinautur
þessa myndaflokks, hinn fyrrum
mjög svo vinsæli „Bonanza” með
Lorne Green i aðalhlutverki, er
nú fallin stjarna ef svo má segja.
„Púðurreykur” gnæfir yfir alla
aöra sjónvarpsmyndaflokka, ekki
aðeins kúrekamyndir, heldur
yfirleitt allar sjónvarpsseriur.
Kvikmyndadreifingarfyrir-
tækið Viamcom International i
Hollywood hefur dreift „Púður-
reyk” til nær 50 landa, og alls
staðar hefur hann náð feiknavin-
sældum. Er það ei hvað sizt að
þakka James Arness, en hann
nýtur þó góðs stuðnings frá með-
leikurum sinum „Festus” — *
„Ken Curtisog „Kitty — Amanda
Blake. Þessi þrjú eru horn-
steinar hinna alþjóðlegu vinsælda
myndaflokksins. Það eru þau,
sem hafa aflað þáttunum slfkra
vinsælda. 1 hverri viku bíöa mill-
jónir fólks i óþreyju eftir þvi aö
sjá þennan hressilega og hug-
myndaauðuga þátt.
Þvi er haidið fram, að „Púður-
reykur” eöa „Gunsmoke” eins og
hann heitir á ensku, hafi verið
þýddur á fleiri mál en nokkur
annar sjónvarpsmyndaflokkur.
Ekki hefur það orðið til að
minnka vinsældir þessa mynda-
flokks, að James Arness var
nýlega kjörinn „sjúvarpsmaður
ársins”, nema að siöur væri. 1
fyrra hlaut þennan heiður hin
unga Sandy Dunan, eða heldur
titilinn „sjónvarpskona ársins”.
Arið 1969 var það hin fjoruga og
fjölhæfa Carol Burnett, en 1970
hlaut titilinn hinn frábæri grinisti
Flip Wilson. Af þeim, sem áður
hafa hlotið heiðurinn, má nefna
Bob Hope, grínistann Dan Row-
an, Dick Martin, Surachatra Pur-
achtra prinz af Thailandi og
Henry Kaiser, bila- og stálkóng-
inn.
James Arness var hylltur og
heiðraður i hinu nýja og glæsilega
Century Plaza Hotel 20. marz s.l„
i árlegri veizlu útvarps- og sjón-
varpsstöðvanna. Við sama
James Arness, norskættaði risinn, sem nýlega var kosinn „sjónvarpsmaður ársins” i Bandarlkjunum.
Meö leik sinum i „Gunsmoke” telja forráðamenn sjónvarpsins þar vestra hann hafa gert meira fyrir
bandariska sjónvarpið en nokkur annar á sfðustu árum,—og jafna honum við vin hans John Wayne
innan kvikmyndanna.
tækifæri voru valdar beztu út-
varps- og sjónvarpsauglýsing-
arnar frá 42 löndum, þar sem
þátttakendur voru alls 3.200.
—Við völdum James Arness
ekki aðeins vegna þess, hve sér-
lega vel hann er liöinn af öllum
heldur fyrst og fremst vegna
þess, hve nafn hans hefur haft
mikið að segja fyrir bandariskt
sjónvarp, — ekki sizt erlendis.
Hann hefur átt mestan þátt i
að afla bandarisku sjónvarpsefni
vinsælda á erlendri grund. Hann
hefur álika mikið að segja fyrir
bandariskt sjónvarp og vinur
hans John Wayne hefur haft fyrir
bandariskar kvikmyndir.
Þetta eru orð forstjóra útvarps-
og sjónvarpsfélagsins i Holly-
wood, John J. McMahorns. En
hvað hefur Arness sjálfur um sinn
nýhlotna heiður að segja:
— Ég er að sjálfsögðu bæði
glaður og stoltur yfir þessum
heiðri. Það er alltaf notalegt,
þegar starf manns er viðurkennt.
Og tvöfalda ánægju vekur það, er
viðurkenningin kemur frá fólki,
sem vit hefur á þessum hlutum.
Ég hef oft verið spurður að þvi,
hvort ég sé ekki orðinn þreyttur á
þvi að leika i þessum þáttum. Það
er ég alls ekki. Ef svo væri, myndi
ég hætta þegar i stað, þvi að það
væri ekki sanngjarnt gagnvart
áhorfendum að leika hlutverk,
sem manni geðjaðist ekki að. Það
væri óheiðarlegt, eiginlega hrein
svik. Ein af ástæðum þess, að ég
er ekki orðinn þreyttur á
„Gunsmoke” er, að þættirnir
færa mér tilbreytingu. Það er
aldrei það sama á ferðinni viku
eftir viku, ár eftir ár. önnur
ástæða fyrir þvi, að þættirnir
halda áhuga okkar allra, sem
leikum i þeim, enn óskiptum, —
og til allrar hamingju einnig
áhuga áhorfendanna, er sú, að
flest atriðin I myndinni eru svi
mannleg. Það er „hjarta oj
húmor” i flestöllum þáttunum, o|
það er nokkuð, sem báðum likar
— okkur og áhorfendum.
— Ég vil einnig bæta þvi við, ai
það hefur alla tlð rikt sérlega gói
samvinna milli okkar i „stúdi
óinu”. Það gerir starfii
auðveldara. Við erum öll góðii
vinir, — og til allrar hamingji
þekkist ekki meðal okkar litilfjör
leg öfundsýki af nokkru tagi
Samband okkar er sem sagt i alk
staði mjög gott, og það er afai
mikilvægt i hvaða starfi sem er
— og þá ekki sizt
„show-bisnissnum ”.
Þetta segir maður ársins i sjón
varpsiðnaðinum þar vestra
James Arness. Og I lokin biðui
hann innilega að heilsa frændurr
sinum og vinum i föðurlandinr
fagra, Noregi.
(Þýtt/endursagt—Stp
Gömlu húsin
kveðja
VS-Reykjavik. Þetta gamla hús,
sem nú er verið að rifa, er fyrsta
aðsetur Landsmiðjunnar i
Reykjavik. Hún hefur verið þar
siðan 1930, þótt að visu hafi hús-
rými hennar aukizt til mikilla
muna á þvi timabili.
Á undan Landsmiðjunni var
Vegagerð rikisins með sina starf-
semi innan þessara veggja, en á
undan henni var þar lands’sjóðs-
verkstæðið, sem meðal annars
annaðist brúarsmiði. Enn voru
þar fleiri aðilar til húsa. Uppi i
kvistinum, sem nú er verið að
rifa.hafði Lansimi Islands vöru-
geymslu um árabii.
Húsið var talið ónýtt, og þvi
verður það n nú rifið, en lægra
húsið við enda þess fær að standa
enn um sinn.